.
Το φαινόμενο Warburg
Το 1923 ο Otto Warburg (Γερμανός ιατρός και βραβείο Nobel ιατρικής το 1931) ανακάλυψε το φαινόμενο κατά το οποίο τα καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιούν τη γλυκόζη με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τα φυσιολογικά κύτταρα (καταναλώνουν τη γλυκόζη με μικρότερη απόδοση ενέργειας). Αυτό είναι μέχρι σήμερα γνωστό ως το φαινόμενο Warburg (Warburg effect) και είναι αναγνωρισμένο ως ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά, κοινό σχεδόν σε όλα τα καρκινικά κύτταρα.
Χαρακτηριστικά του καρκινικού κυττάρου
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, γίνεται όλο και περισσότερο σαφές ότι τα καρκινικά κύτταρα αντισταθμίζουν αυτήν την μικρότερη παραγωγή ενέργειας μέσω της αυξημένης έκφρασης των υποδοχέων γλυκόζης GLUT1 και GLUT3 οι οποίοι τη μεταφέρουν στο εσωτερικό του κυττάρου και την παράλληλη αύξηση των ενζύμων που τη διασπούν, εξασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο τη πρόσληψη από το καρκινικό κύτταρο μεγάλης ποσότητας γλυκόζης ώστε να ικανοποιήσουν τις υψηλές τους ενεργειακές ανάγκες.
Σε αυτό το χαρακτηριστικό βασίζεται και ο τρόπος λειτουργίας της τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΤ/CT) μια εκτεταμένης πλέον χρήσης απεικονιστική μέθοδος στην ογκολογία, η οποία χρησιμοποιεί ως ραδιοφάρμακο, γλυκόζη επισημασμένη με ραδιενεργό φθόριο. Η χρήση της γλυκόζης ως ραδιοφάρμακο αντανακλά τα αυξημένα ποσά γλυκόζης που καταναλώνουν τα καρκινικά κύτταρα, προκειμένω να ανταποκριθούν στις ενεργειακές ανάγκες και τις ανάγκες επιπλέον “δομικών υλικών” που χρειάζονται λόγω του εντόνου πολλαπλασιασμού τους, κάνοντας τα να ξεχωρίζουν από τους γειτονικούς φυσιολογικούς ιστούς. Είναι αυτή η ιδιότητα των καρκινικών ιστών που εκμεταλλευόμαστε χρησιμοποιώντας την επισημασμένη γλυκόζη, ώστε να αναδείξουμε με μεγάλη ακρίβεια τα κακοήθη νεοπλάσματα.
Εικόνα ΡΕΤ/CT: Διακρίνεται η πρόσληψη γλυκόζης από τον όγκο
.