.

Σε αυτή τη σελίδα

Τι είναι η χημειοθεραπεία;

Η χημειοθεραπεία κάνει χρήση ειδικών αντικαρκινικών (κυτταροτοξικών) φαρμάκων τα οποία είναι σε θέση να καταστρέψουν, να σκοτώσουν, τα καρκινικά κύτταρα. 

(στην ιστοσελίδα αυτή θα βρείτε αναλυτικές πληροφορίες για τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα).

 Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιείται με στόχο: 

  • Να προσφέρει ίαση από ένα συγκεκριμένο καρκίνο
  • Να ελέγξει και να περιορίσει την ανάπτυξη του όγκου, όταν η ίαση δεν είναι εφικτή
  • Χορηγούμενη πριν τη χειρουργική επέμβαση, να συρρικνώσει τον όγκο έτσι ώστε να είναι αποτελεσματικότερη η χειρουργική εξαίρεση (νεοεπικουρική θεραπεία).
  • Χορηγούμενη μετά τη χειρουργική επέμβαση, να αντιμετωπίσει τις μικρομεταστάσεις, δηλαδή να καταστρέψει τα μικροσκοπικά καρκινικά κύτταρα που είναι πολύ πιθανό να έχουν ξεφύγει από τον πρωτοπαθή όγκο προς άλλα σημεία του οργανισμού (επικουρική θεραπεία). Η επικουρική αυτή θεραπεία δίνεται επομένως μετά τη χειρουργική επέμβαση με σκοπό να αποφευχθεί η πιθανή επανεμφάνιση του καρκίνου.
  • Να ανακουφίσει από τα συμπτώματα του καρκίνου (παρηγορητική θεραπεία) όπως ο πόνος.

Γενικές πληροφορίες για τη χημειοθεραπεία:

Υπάρχουν διαφορετικές ομάδες αντικαρκινικών φαρμάκων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

Η κύρια ομάδα φαρμάκων, γνωστή ως κλασσική χημειοθεραπεία είναι η κυτταροτοξική  χημειοθεραπεία. Κυτταροτοξικό σημαίνει τοξικό για τα κύτταρα, όχι όμως μόνο για τα καρκινικά αλλά και για τα φυσιολογικά κύτταρα του οργανισμού μας, προκαλώντας πολλές και σοβαρές παρενέργειες.

Τα τελευταία χρόνια, έχουμε στη διάθεσή μας, μια σειρά από νεώτερα αντικαρκινικά φάρμακα. Αυτά συχνά αποκαλούνται στοχευμένες θεραπείες και κατευθύνονται ειδικά κατά ορισμένων τμημάτων των καρκινικών κυττάρων προκαλώντας σαφώς λιγότερες παρενέργειες αφού επηρεάζουν σε μικρότερο βαθμό τα φυσιολογικά κύτταρα. 

Ωστόσο, τα κυτταροτοξικά φάρμακα εξακολουθούν να είναι η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη μορφή θεραπείας. 

Μια τρίτη μορφή θεραπείας είναι η ορμονική θεραπεία η οποία χρησιμοποιείται πολύ συχνά στη θεραπεία ορισμένων τύπων καρκίνου όπως του μαστού, της μήτρας κ.ά.  

Υπάρχουν περισσότερα από 50 διαφορετικά κυτταροτοξικά φάρμακα. Μερικά χορηγούνται ως μονοθεραπεία, ενώ συχνότερα δίνονται σε συνδυασμό δύο ή περισσότερα φάρμακα, θεραπεία γνωστήως συνδυασμένη χημειοθεραπεία και ο ογκολόγος σας, συχνά, θα αναφέρεται στο συνδυασμό των φαρμάκων αυτών με τον όρο “χημειοθεραπευτικό σχήμα“ .

Η χημειοθεραπεία συνήθως δίνεται ως μια σειρά από συνεδρίες. Κάθε συνεδρία ακολουθείται από μια περίοδο ανάπαυσης. Η κάθε συνεδρία της χημειοθεραπείας και η

περίοδος ανάπαυσης είναι γνωστή ως κύκλος θεραπείας . Μια σειρά από κύκλους κάνει μια "γραμμή" θεραπείας.

Στο πρώτο χημειοθεραπευτικό σχήμα που θα χορηγηθεί δίνεται ο ορισμός της πρώτης γραμμής χημειοθεραπείας. Σε περίπτωση που αυτό το σχήμα αποτύχει να ελέγξει τη νόσο (είτε αυτό ολοκληρωθεί είτε όχι) ή μετά από μια αρχική καλή ανταπόκριση η νόσος επανεμφανιστεί τότε θα χορηγηθεί ένας νέος συνδυασμός φαρμάκων, συνήθως διαφορετικός από τον πρώτο αλλά όχι πάντα, ο οποίος αποτελεί τη δεύτερη γραμμή χημειοθεραπείας κ.ο.κ.

Το είδος της χημειοθεραπείας που χορηγείται εξαρτάται από:

  • το είδος του καρκίνου που πρέπει να αντιμετωπίσουμε
  • το όργανο απ’ το οποίο ο καρκίνος ξεκινά
  • τα ιστολογικά χαρακτηριστικά του όγκου
  • τη μορφολογία των καρκινικών κυττάρων
  • το εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί και σε άλλα μέρη του σώματός.

Η χημειοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μαζί με άλλες μορφές θεραπείας όπως τη χειρουργική επέμβαση ,την ακτινοθεραπεία , την ορμονοθεραπεία , τις βιολογικές θεραπείες, ή συνδυασμό αυτών.

Πώς λειτουργούν τα φάρμακα της χημειοθεραπείας;

Τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα δρουν διακόπτοντας τη διαίρεση και την αναπαραγωγή των καρκινικών κυττάρων τα οποία αναπτύσσονται και διαιρούνται ταχύτατα, μην υπακούοντας πλέον στους κανόνες ενός φυσιολογικού τρόπου αναπαραγωγής, ενώ μπορεί επίσης να βλάψει και τα υγιή κύτταρα του

οργανισμού μας και κυρίως αυτά που επίσης διαιρούνται ταχέως. 

Μεταφέρονται μέσα από την αιματική κυκλοφορία και μπορούν να φθάσουν στα καρκινικά κύτταρα σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. 

Τα υγιή κύτταρα και οι ιστοί μπορούν να αποκαταστήσουν τη βλάβη που προκαλείται από τη χημειοθεραπεία, αλλά τα καρκινικά κύτταρα δεν έχουν αυτή την ικανότητα και τελικά πεθαίνουν.

Διαφορετικά φάρμακα χημειοθεραπείας προκαλούν βλάβη με διαφορετικούς τρόπους στα καρκινικά κύτταρα. Οι διάφοροι συνδυασμοί φαρμάκων χρησιμοποιούνται, βάσει των διαφορετικών τρόπων δράσης τους ώστε η βλάβη στα καρκινικά κύτταρα να είναι πολλαπλή και μη αναστρέψιμη.

Τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν και δυσάρεστες παρενέργειες, δεδομένου ότι βλάπτουν κάποια από τα υγιή κύτταρα στο σώμα μας. Ωστόσο, η βλάβη στα υγιή κύτταρα είναι συνήθως προσωρινή και οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες θα υποχωρήσουν μόλις η θεραπεία ολοκληρωθεί.

Ορισμένα φυσιολογικά (υγιή), κύτταρα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στα χημειοθεραπευτικά φάρμακα. Αυτά περιλαμβάνουν:

• το μυελό των οστών (ο οποίος παράγει τα κύτταρα του αίματος)

• τους θύλακες των τριχών

• την εσωτερική επένδυση (βλεννογόνο) του πεπτικού συστήματος από το

στόμα έως το ορθό.

Η περίοδος ανάπαυσης ανάμεσα στη χορήγηση των χημειοθεραπευτικών φαρμάκων επιτρέπει στα φυσιολογικά κύτταρα και τους ιστούς να διορθώσουν τις βλάβες που έχουν υποστεί και να επανακτήσουν τη φυσιολογική τους λειτουργία.

Πως χρησιμοποιείται η χημειοθεραπεία

Η απόφαση για τη χορήγηση χημειοθεραπείας εξαρτάται από τον τύπο και την έκταση (στάδιο) του καρκίνου. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τους ακόλουθους τρόπους:

• Από μόνη της ως η κύρια θεραπεία για κακοήθειες, όπως λεμφώματα και οι λευχαιμίες.

• Πριν από τηχειρουργική επέμβαση με σκοπό να συρρικνώσει τον όγκο ώστε να εξαιρεθεί με μεγαλύτερη ευκολία και καλύτερο αποτέλεσμα. Αυτή αποκαλείται νεοεπικουρική χημειοθεραπεία.

• Μετά από τη χειρουργική επέμβαση, όταν δεν υπάρχουν πλέον ενδείξεις ύπαρξης καρκίνου αφού εξαιρέθηκε, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος κάποια καρκινικά κύτταρα να παραμένουν στον οργανισμό. Ο στόχος είναι να καταστραφούν τα καρκινικά αυτά κύτταρα και να μειωθεί ο κίνδυνος επανεμφάνισης του καρκίνου. Αυτή αποκαλείται επικουρική χημειοθεραπεία.

• Ταυτόχρονα με την ακτινοθεραπεία για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητάς της. Αυτή είναι γνωστή ως χημειοακτινοθεραπεία.

• Για τη θεραπεία του καρκίνου που έχει εξαπλωθεί και σε άλλα σημεία του σώματος (προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο). Σε αυτή τη περίπτωση σπάνια μπορεί να προσφέρει ίαση ενώ συχνότερα ο στόχος είναι η συρρίκνωση και ο έλεγχος της ανάπτυξης της νόσου σε μια προσπάθεια επιμήκυνσης της διάρκειας ζωής και του ελέγχου των συμπτωμάτων που μπορεί να προκαλεί ο καρκίνος. Η χημειοθεραπεία που δίνεται για να ανακουφίσει από τα συμπτώματα της νόσου αποκαλείται παρηγορητική χημειοθεραπεία.

Η χορήγηση της χημειοθεραπείας

Η χημειοθεραπεία μπορεί να χορηγηθεί με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου που αντιμετωπίζουμε και τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται.

Πώς μπορεί να χορηγηθεί η χημειοθεραπεία

Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι με τους οποίους η χημειοθεραπεία μπορεί να δοθεί είναι: 

• σε μια φλέβα ( ενδοφλέβια χημειοθεραπεία )

• υπό μορφή δισκίων ( από του στόματος χημειοθεραπεία ).

Η χημειοθεραπεία μπορεί επίσης μερικές φορές να χορηγηθεί:

• ως ενδορραχιαία χημειοθεραπεία

• σε κοιλότητες του σώματος όπως η περιτοναϊκή κοιλότητα (στην κοιλιά) ή στην

ουροδόχο κύστη.

Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει χημειοθεραπεία με περισσότερους από έναν τρόπους. Για παράδειγμα, μπορεί να χορηγηθεί ενδοφλέβια χημειοθεραπεία μαζί με δισκία.

Η ενδοφλέβια χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία που χορηγείται ενδοφλεβίως περνάει κατευθείαν στην κυκλοφορία του αίματος με την οποία μπορεί να φτάσει σε όλες τις περιοχές του σώματός.

Μπορεί να χορηγηθεί με: 

ένα μικρόφλεβοκαθετήρα(μικρό σωληνάκι) που τοποθετείται σε μια φλέβα στο χέρι

μία κεντρική γραμμή - ένας λεπτός, εύκαμπτος σωλήνας εισάγεται διαμέσου του δέρματος στη περιοχή του στήθους σε μια μεγάλης διαμέτρου φλέβα κοντά στην καρδιά

μία γραμμή PICC (τοποθετείται σε μια περιφερική φλέβα, συνήθως στο χέρι, φτάνοντας μέχρι τα μεγάλα αγγεία της καρδιάς)

• ένα port-a-cath ένα μικρό "ρεζερβουάρ" το οποίο τοποθετείται ακριβώς κάτω από το δέρμα στο θώρακα και μέσω ενός καθετήρα φτάνει μέχρι τα μεγάλα αγγεία της καρδιάς.

Φλεβοκαθετήρας

Μια νοσηλεύτρια τοποθετεί ένα μικρό, λεπτό σωληνάκι (φλεβοκαθετήρα) σε μία φλέβα στο χέρι, το οποίο αφαιρείται μετά από κάθε θεραπευτική συνεδρία.

Ένα συχνό ανεπιθύμητο συμβάν αυτού του τρόπου χορήγησης είναι η εξαγγείωση, δηλαδή η διαφυγή του φαρμάκου από τη φλέβα στους γύρω ιστούς, πολλές φορές με συνέπεια τη δημιουργία βλάβης τύπου εγκαύματος, το οποίο μπορεί να παρουσιαστεί ως απλή ερυθρότητα και πρήξιμο έως και νέκρωση των ιστών με δημιουργία σοβαρών πληγών. Εάν αισθάνεστε πόνο ή παρατηρήσετε ερυθρότητα ή πρήξιμο γύρω από το σημείο εισόδου του φλεβοκαθετήρα στο δέρμα κατά τη διάρκεια ή μετά τη χημειοθεραπεία ενημερώστε αμέσως τον ογκολόγο σας.

Τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα είναι τοξικά και προκαλούν βλάβη στις φλέβες, μέσω των οποίων χορηγούνται. Το αποτέλεσμα είναι μετά από τις πρώτες θεραπείες, η χορήγησή τους να γίνεται βασανιστική κι επίπονη για τον ασθενή. Προς αποφυγή αυτού, θεωρείται σκόπιμη η εξασφάλιση μιας πιο γρήγορης, εύκολης και ανώδυνης πρόσβασης σε μεγαλύτερης διαμέτρου φλέβες τους σώματος. Αυτό επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση :

-κεντρικής γραμμής 

-γραμμής PICC ή 

-Port-a-cath

μέσω των οποίων χορηγείται η ενδοφλέβια χημειοθεραπεία σε μεγαλύτερης διαμέτρου, κεντρικότερες φλέβες.

Κεντρική γραμμή

Αυτή αποτελείται από ένα μεγαλύτερου μήκους λεπτό καθετήρα που εισάγεται διαμέσου του δέρματος του ανώτερου τμήματος του θώρακά σε μια μεγάλης διαμέτρου φλέβα κοντά στη καρδιά. Οι γραμμές Hickman ® και Groshong ® είναι οι δύο τύποι που χρησιμοποιούνται συνήθως.

Μια κεντρική γραμμή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη χορήγηση χημειοθεραπείας αλλά και την αιμοληψία στους ασθενείς, οι οποίοι, απαιτείται τακτικά να υποβάλλονται σε αιματολογικές εξετάσεις.

Έχει σχεδιαστεί για να παραμείνει στη θέση της για πολλούς μήνες, για όλη τη διάρκεια της χημειοθεραπείας.

Τοποθετείται με τη χορήγηση γενικής ή συνηθέστερα τοπικής αναισθησίας. Ο ιατρός σας θα σας εξηγήσει τη διαδικασία. 

Μία ή δύο φορές την εβδομάδα, από τον καθετήρα πρέπει να χορηγείται φυσιολογικός ορός, ή ηπαρίνη, ένα φάρμακο που εμποδίζει την πήξη του αίματος. Αυτό γίνεται με

σκοπό να διατηρηθεί η βατότητα τηςγραμμής. Το νοσηλευτικό προσωπικό μπορεί να σας υποδείξει τον τρόπο ώστε να το κάνετε στο σπίτι, μόνοι σας, ή καλύτερα με τη βοήθεια κάποιου οικείου σας, ή αλλιώς μια νοσοκόμα της περιοχής σας μπορεί να σας επισκέπτεται στο σπίτι.

Μπορείτε να κάνετε ντους καλύπτοντας με αδιάβροχο αυτοκόλλητο την περιοχή αλλά δε μπορείτε να κάνετε μπάνιο στη θάλασσα, αφού πρέπει να αποφύγετε να βρέξετε την περιοχή όπου ο σωλήνας εισέρχεται στο δέρμα. Αν αντιμετωπίσετε οποιοδήποτε πρόβλημα, επικοινωνήστε αμέσως με τον ιατρό που την τοποθέτησε. Μπορεί να είναι λίγο ενοχλητική η παρουσία της αφού θα προεξέχει από το σώμα σας ένα ή δύο σωληνάκια περί τα 10 εκατοστά.

Τι πρέπει να προσέξετε όταν έχετε μια κεντρική γραμμή 

Δύο είναι οι πιθανές επιπλοκές που μπορεί να αντιμετωπίσουμε, η απόφραξη και η μόλυνση. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα,

αλλά αν παρατηρήσετε κάποια από τα ακόλουθα είναι σημαντικό να επικοινωνήσετε με τον ογκολόγο σας άμεσα:  

• πόνο, ερυθρότητα ή σκούρο χρώμα του δέρματος γύρω από το σημείο εισόδου στο δέρμα

• διαρροή υγρών γύρω από το σημείο εισόδου στο δέρμα 

• οίδημα στο χέρι, το στήθος, το λαιμό ή τον ώμο 

• πόνο στο στήθος, το χέρι ή το λαιμό 

• ρίγος, υψηλό πυρετό (λοίμωξη)

Αφαίρεση της κεντρικής γραμμής 

Θα πρέπει να αφαιρείται όταν δεν τη χρειαζόμαστε πλέον ή εάν παρουσιαστούν επιπλοκές. Η αφαίρεση αυτή είναι πολύ απλή και γίνεται από τον χειρουργό που την τοποθέτησε, απλά κόβοντας τα ράμματα που την συγκρατούν στη θέση της και τραβώντας απαλά τον καθετήρα, ασκώντας για λίγα λεπτά μετά μια ελαφρά πίεση στο σημείο.

Μερικές φορές ίσως χρειαστεί να γίνει μια μικρή τομή στο δέρμα έτσι ώστε να αφαιρεθεί με μεγαλύτερη ευκολία. Αυτό γίνεται με τοπική αναισθησία, και θα σας ζητηθεί να παραμείνετε ξαπλωμένοι για λίγο μέχρι να είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει αιμορραγία.

PICC γραμμή

Μια γραμμή PICC είναι ένας μακρύς και λεπτός καθετήρας που τοποθετείται σε μια φλέβα στo χέρι και φτάνει σε ένα μεγάλο αγγείο της καρδιάς. Ο ιατρός σας θα σας δώσει περισσότερες πληροφορίες. Δεν μπορεί να παραμείνει για πολλούς μήνες. Η αιμοληψία μπορεί επίσης να γίνει μέσω της γραμμής PICC.

Θα είστε σε θέση να λυγίσετε το χέρι σας, να κάνετε μπάνιο, αλλά θα πρέπει να προστατεύετε και να διατηρείτε στεγνή την περιοχή εισόδου στο δέρμα. 

Όπως και με μια κεντρική γραμμή, από τη γραμμή PICC θα πρέπει να χορηγείται τακτικά φυσιολογικός ορός ή ηπαρίνη ώστε να διατηρηθεί η λειτουργία της.  

Οι πιθανές επιπλοκές είναι οι ίδιες με αυτές των κεντρικών γραμμών: απόφραξη και λοίμωξη.

Port-a-cath 

Ένα port-a-cath είναι μία υποδόρια συσκευή, η οποία διασφαλίζει πρόσβαση στο φλεβικό δίκτυο και αποτελείται από ένα μεταλλικό ή πλαστικό ρεζερβουάρ κι ένα
σιλικονούχο, λεπτό, καθετήρα. Μπορεί να τοποθετηθεί υπό γενική ή τοπική αναισθησία. Ο καθετήρας εισάγεται σε μια μεγαλύτερης διαμέτρου φλέβα κοντά στη καρδιά ενώ το ρεζερβουάρ (δίσκος σε μορφή τυμπάνου) βρίσκεται κάτω από το δέρμα στο ανώτερο τμήμα του θώρακα. Κανένα τμήμα του port-a-cath δεν βρίσκεται εξωτερικά του σώματος. Στους αδύνατους ασθενείς μπορεί να είναι εμφανές ως μία μικρή μάζα, 1-2 εκατοστών, κάτω από το δέρμα. Είναι σημαντικό το ότι κανένα τμήμα του δεν είναι εξωτερικό και δεν υπάρχει ανοιχτό τραύμα στο δέρμα καθώς αυτό δεν θα περιορίσει καθόλου στις δραστηριότητες των ασθενών. Σε κάθε χορήγηση χημειοθεραπείας ο ογκολόγος τρυπά με μια βελόνα το δέρμα προκειμένου να την εισάγει στο ρεζερβουάρ και μέσω αυτής θα χορηγηθεί η χημειοθεραπεία ή θα ληφθεί αίμα για εξετάσεις.

Στο δέρμα πάνω από το δίσκο μπορεί να τοποθετηθεί τοπικό αναισθητικό πριν την τοποθέτηση της βελόνας. 

Μπορεί να παραμείνει στη θέση του για αρκετούς μήνες, αν χρειαστεί. Οι πιθανές επιπλοκές είναι, όπως προαναφέρθηκε : απόφραξη και λοίμωξη.

Χορήγηση θεραπείας στο σπίτι 

Ορισμένοι τύποι χημειοθεραπείας κατά την οποία χρειάζεται συνεχή έγχυση του φαρμάκου για διάστημα μερικών ημερών, μπορούν να χορηγηθούν και εκτός του νοσοκομείου. 

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η θεραπεία χορηγείται μέσω μιας μικρής αντλίας η οποία συνδέεται με το port-a–cath, την κεντρική ή τη γραμμή PICC. Μπορείτε να πάτε στο σπίτι με την αντλία αυτή, η οποία είναι αρκετά μικρή ώστε να χωρέσει σε μια τσέπη, ή να μεταφερθεί σε μια ειδική θήκη ή τσάντα. Όταν η έγχυση ολοκληρωθεί, μπορεί να αφαιρεθεί με μια γρήγορη επίσκεψη στο νοσοκομείο.

Εσείς, ή ένα μέλος της οικογένειας ή ένας φίλος, μπορείτε να ενημερωθείτε για το πώς να φροντίζετε και να παρακολουθείτε τη σωστή λειτουργία της αντλίας. Μερικές αντλίες λειτουργούν με μπαταρία οπότε θα πρέπει να προσέξετε να μην βραχεί όταν πλένεστε. Οι αντλίες αυτές είναι μιας χρήσης.

Εξαγγείωση 

Κατά την εξαγγείωση, το φάρμακο διαφεύγει στην περιοχή γύρω από τη φλέβα μέσω της οποίας χορηγείται η θεραπεία. Είναι μια σπάνια επιπλοκή, αλλά μπορεί να παρουσιαστεί εάν ο φλεβοκαθετήρας δεν είναι τοποθετημένος σωστά στην φλέβα, εάν η φλέβα σπάσει κατά τη διάρκεια της χορήγησης ή με κάποια απότομη κίνηση του χεριού. Μπορεί να συμβεί, σπανιότερα, αλλά δημιουργώντας μεγαλύτερη βλάβη στους γύρω ιστούς, και κατά τη χορήγηση της χημειοθεραπείας με μια κεντρική γραμμή, port-a-cath, ή γραμμή PICC.

Εάν παρατηρήσετε πρήξιμο, ερυθρότητα ή αισθανθείτε πόνο ή τσούξιμο στο σημείο έγχυσης κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή και για μια με δυο ημέρες μετά την ολοκλήρωσή της, πρέπει να ενημερώσετε άμεσα τον ογκολόγο σας ή το νοσηλευτικό προσωπικό. Τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν από απλή ερυθρότητα στην περιοχή της έγχυσης μέχρι και σημαντική βλάβη στους γύρω ιστούς με εκτεταμένες περιοχές νέκρωσης. Οι βλάβες αυτές μπορεί να χρειαστούν πολλές εβδομάδες για να επουλωθούν. Όσο πιο γρήγορα γίνεται αντιληπτή η εξαγγείωση τόσο πιο εύκολα αντιμετωπίζεται.

Η αντιμετώπιση της εξαγγείωσης είναι διαφορετική για κάθε φάρμακο και αναφέρεται αναλυτικά σε κάθε χημειοθεραπευτικό φάρμακο που περιγράφεται στην ιστοσελίδα μας .

Η από του στόματος χημειοθεραπεία 

Είναι η χημειοθεραπεία που λαμβάνεται από το στόμα με τη μορφή δισκίων. Είναι το ίδιο ισχυρή και αποτελεσματική, όπως και οι άλλες μορφές χημειοθεραπείας. Τα δισκία απορροφούνται στην αιματική κυκλοφορία και δρουν ακριβώς όπως και η ενδοφλέβια χημειοθεραπεία.

Ο ογκολόγος θα σας ενημερώσει αναλυτικά για το πότε πρέπει να λαμβάνεται τα δισκία σας ενώ θα σας δοθούν και άλλες οδηγίες, όπως το αν πρέπει να τα πάρετε πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά το φαγητό, πόσες φορές την ημέρα ή ποιές ώρες της ημέρας. 

Εάν δεν μπορείτε να λάβετε τα χάπια σας για οποιοδήποτε λόγο ή δεν αισθάνεστε καλά αφού τα πάρετε, επικοινωνήστε με τον ογκολόγο σας άμεσα. 

Τα φάρμακα που σας έχουν δοθεί από το νοσοκομείο αποτελούν μέρος μιας ολοκληρωμένης θεραπείας, και είναι σημαντικό να τα λάβετε ακριβώς όπως σας έχουν συνταγογραφηθεί. Να διαβάζετε πάντα τις ετικέτες στα κουτιά, ώστε να ξέρετε ποιο είναι το φάρμακο που παίρνετε. Εάν οι οδηγίες που σας δόθηκαν δεν είναι σαφείς, ρωτήστε το ογκολόγο σας ξανά και ξανά. Η μη λήψη της χημειοθεραπείας σας στο σωστό χρόνο και με το σωστό τρόπο μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα.

Η από του στόματος χημειοθεραπεία μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες και είναι σημαντικό να γνωρίζετε γι' αυτές εκ των προτέρων αλλά και να ενημερώσετε τον ογκολόγο σας αμέσως με την εμφάνιση τους.

Όταν έχετε φάρμακα χημειοθεραπείας στο σπίτι, θα πρέπει αυτά να αποθηκεύονται με ασφάλεια μακριά από παιδιά και ηλικιωμένους αλλά και από άλλα φάρμακα προς αποφυγή λάθους. 

Ενδορραχιαία χημειοθεραπεία 

Ενδορραχιαία χημειοθεραπεία είναι η έγχυση της χημειοθεραπείας στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Μερικές φορές τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να περάσουν στο υγρό που περιβάλλει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό (που ονομάζεται εγκεφαλονωτιαίο υγρό). Ο καλύτερος τρόπος για τη θεραπεία αυτών των περιπτώσεων είναι η έγχυση χημειοθεραπείας απευθείας στο υγρό αυτό, λόγω του ότι πολλά από τα φάρμακα που χορηγούνται ενδοφλεβίως ή από του στόματος, δεν έχουν τη δυνατότητα να εισχωρήσουν σε αυτόν τον χώρο.

Η θεραπεία μπορεί να γίνει σε δύο πιθανές θέσεις. Μπορεί είτε να σας ζητηθεί να ξαπλώσετε στο πλάι με τα γόνατά σας κοντά στο στήθος και το κεφάλι σκυμμένο προς τα γόνατα, ή να καθίσετε με την πλάτη προς το γιατρό σας με τα χέρια διπλωμένα γύρο από ένα μαξιλάρι ή πάνω από την πλάτη της καρέκλας. Είναι σημαντικό να μείνετε ακίνητοι κατά τη διάρκεια ολόκληρης της διαδικασίας.

Ο γιατρός εφαρμόζει τοπική αναισθησία στην περιοχή του δέρματος πάνω από τη σπονδυλική στήλη και στη συνέχεια εισάγει μια βελόνα ανάμεσα σε δύο οστά της

σπονδυλικής στήλης μέχρι να φτάσει το εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται οσφυονωτιαία παρακέντηση. Μόλις η βελόνα είναι στη σωστή θέση ο γιατρός

χορηγεί το χημειοθεραπευτικό φάρμακο. Στη συνέχεια, βγάζει τη βελόνα και τοποθετεί ένα μικρό επίδεσμο πάνω από το δέρμα εφαρμόζοντας ελαφρά πίεση για λίγα λεπτά. Η διαδικασία διαρκεί λιγότερο από 30 λεπτά. 

Η ενδορραχιαία χημειοθεραπεία συνήθως δεν είναι επώδυνη, αλλά αρκετοί ασθενείς τη θεωρούν άβολη και ενοχλητική. Η πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια είναι ο πονοκέφαλος ο οποίος μπορεί να διαρκέσει για αρκετές ώρες.

Θα πρέπει να παραμείνετε ξαπλωμένοι για λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση της ώστε να αποφευχθεί αυτή η παρενέργεια. Πιείτε άφθονα υγρά καθώς αυτό θα βοηθήσει να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης πονοκεφάλου. Ο ιατρός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει για το ποιά παυσίπονα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε.

Εάν πρέπει την ίδια ημέρα να λάβετε ενδοφλέβια χημειοθεραπεία, αυτή θα σας δοθεί πριν την ενδορραχιαία θεραπεία.

Χημειοθεραπεία σε διάφορες κοιλότητες του σώματος

Αυτή η χημειοθεραπεία χορηγείται σε μια κοιλότητα του σώματος, όπως της ουροδόχου κύστης ή του περιτοναϊκού χώρου (κοιλιά). Τα φάρμακα που χορηγούνται με αυτόν τον τρόπο μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό και φλεγμονή στην περιοχή, αλλά και γενικές παρενέργειες (όπως και η ενδοφλέβια χημειοθεραπεία) από την απορρόφηση των φαρμάκων στη συστηματική κυκλοφορία.

Για να χορηγηθεί με αυτό τον τρόπο η χημειοθεραπεία, ένας καθετήρας εισάγεται στη συγκεκριμένη κοιλότητα του σώματος.

Η πιο συνηθισμένη χρήση για αυτού του είδους τη χημειοθεραπεία είναι η θεραπεία του καρκίνου της ουροδόχου κύστης και των ωοθηκών.