.

Σε αυτή τη σελίδα

Σταδιοποίηση

 

Δείτε επίσης

Θεραπεία

Υπάρχουν τρεις τρόποι με τους οποίους ο καρκίνος εξαπλώνεται στο σώμα

•             Μέσω των ιστών, δηλαδή ο καρκίνος διηθεί τους γύρω φυσιολογικούς ιστούς (δέρμα, υποδόριο, οστά ή οποιαδήποτε άλλη δομή βρίσκεται κοντά).

•             Μέσα από το λεμφικό σύστημα. Τα καρκινικά κύτταρα εισβάλλουν στα αγγεία του λεμφικού συστήματος και μέσω αυτών μεταφέρεται στους επιχώριους (κοντινούς) λεμφαδένες  και σε άλλα μέρη του σώματος (το λεμφικό σύστημα εκτός των άλλων, περιλαμβάνει και ένα δίκτυο αγγείων που μεταφέρει το επιπλέον υγρό των ιστών, προς τη κυκλοφορία του αίματος αφού προηγουμένως, υποχρεωτικά έχει περάσει από τουλάχιστον ένα λεμφαδένα).

•             Μέσω του αίματος. Τα καρκινικά κύτταρα εισβάλλουν στα αγγεία που μεταφέρουν το αίμα (φλέβες και αρτηρίες) και μεταφέρονται μέσω αυτών σε άλλα σημεία του σώματος (ήπαρ, επινεφρίδια, οστά, εγκέφαλος κ.ά).

Όταν τα καρκινικά κύτταρα ξεφύγουν από την πρωτοπαθή εστία (δηλαδή από το σημείο όπου πρωτοεμφανίστηκαν) με κάποιον από τους προαναφερθέντες τρόπους προς άλλα μέρη του σώματος, δημιουργούν μια ή περισσότερες άλλες, δευτεροπαθείς εστίες οι οποίες ονομάζονται μεταστατικές εστίες. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται μετάσταση και αποτελεί το τελευταίο (χειρότερο) στάδιο σε όλους τους τύπους καρκίνου.

Σκοπός όλων των θεραπειών είναι να αποφευχθεί η μετάσταση.

Αυτή η μεταστατική εστία είναι πάντα το ίδιο είδος καρκίνου, όπως του πρωτοπαθούς όγκου, ανεξάρτητα σε πιο όργανο παρουσιάζεται. Για παράδειγμα, αν ο καρκίνος του δέρματος εξαπλωθεί στο ήπαρ (συκώτι), τα καρκινικά κύτταρα που βρίσκουμε στο ήπαρ είναι πάντα κύτταρα που προέρχονται από το δέρμα και χαρακτηρίζεται ως μεταστατικός καρκίνος του δέρματος και όχι ως καρκίνος του ήπατος.

Σταδιοποίηση

Μετά τη διάγνωση του βασικοκυτταρικού καρκινώματος, οι εξετάσεις που ακολουθούν γίνονται για να διαπιστώσουμε την ακριβή έκταση του καρκίνου, εκτός του δέρματος, στους γύρω ιστούς και σε άλλα μέρη του σώματος. 

Η διαδικασία αυτή ονομάζεται σταδιοποίηση.

Οι πληροφορίες που θα συγκεντρωθούν από τη διαδικασία αυτή θα καθορίσουν το στάδιο της νόσου. Μόλις ο ογκολόγος σας καθορίσει το στάδιο του καρκίνου, μπορεί να αποφασίσει την πλέον κατάλληλη θεραπεία για εσάς.

Εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε άλλα όργανα και δομές του σώματος, ονομάζετε μεταστατικός καρκίνος.

Εάν ο καρκίνος έχει επεκταθεί τοπικά στους γύρω ιστούς ονομάζεται τοπικά προχωρημένος.

Εάν ο καρκίνος επανεμφανίζεται μετά από μία αρχικά επιτυχημένη θεραπεία τότε μιλάμε για υποτροπή της νόσου.

Οι εξετάσεις που χρησιμοποιούνται για την σταδιοποίηση είναι:

-Το αποτέλεσμα της βιοψίας από την πρωτοπαθή εστία.

-Αξονική τομογραφία (CT)

Η υπολογιστική ή αξονική τομογραφία αποτελεί μια μη επεμβατική μέθοδο απεικόνισης των εσωτερικών οργάνων του σώματος.

-Μαγνητική τομογραφία

Ο εξεταζόμενος τοποθετείται εντός ισχυρού μαγνητικού πεδίου (τουλάχιστον 1.5 Tesla-15.000 φορές ισχυρότερο από το μαγνητικό πεδίο της γης).

Η Μαγνητική Τομογραφία είναι μια νέα ιατρική διαγνωστική μέθοδος που χρησιμοποιεί ένα μαγνητικό πεδίο και ραδιοκύματα για να απεικονίσει τα όργανα του ανθρώπινου σώματος.

Δεν χρησιμοποιεί ακτινοβολία Χ και δεν έχει καμία βλαβερή επίδραση στον οργανισμό του ανθρώπου. Είναι ανώδυνη και μπορεί να επαναληφθεί όσο συχνά χρειάζεται χωρίς κίνδυνο.

Η σταδιοποίηση του βασικοκυτταρικού καρκινώματος εξαρτάται κυρίως από το εάν ο όγκος παρουσιάζει ή μη ορισμένα χαρακτηριστικά «υψηλού κινδύνου».

Χαρακτηριστικά υψηλού κινδύνου του βασικοκυτταρικού καρκινώματος:

•             Ο όγκος έχει πάχος μεγαλύτερο από 2 χιλιοστά. Αναφέρεται στην ιστολογική εξέταση.

•             Ο όγκος περιγράφεται ως Clark επίπεδο IV (έχει εξαπλωθεί στο κατώτερο στρώμα του χορίου) ή Clark επίπεδο V (έχει εξαπλωθεί στο στρώμα λίπους κάτω από το δέρμα). Αναφέρεται στην ιστολογική εξέταση.

•             Όγκοι με μεγάλη διάμετρο. Τα βασικοκυτταρικά καρκινώματα με διάμετρο μεγαλύτερη από 20mm φαίνεται να παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο υποτροπής. Ωστόσο, ανάλογα με την εντόπιση του όγκου το όριο των 2cm μεταβάλλεται και γίνεται 6mm για όγκους που αναπτύσσονται σε περιοχές υψηλού κινδύνου (κεντρικό πρόσωπο, περιοχή γύρω από τους οφθαλμούς, το στόμα, και τα αυτιά, μύτη, κάτω γνάθος, κροταφική χώρα, περιγεννητική περιοχή, άκρα χείρα και άκρο πόδι) και 10mm για όγκους που αναπτύσσονται σε περιοχές μεσαίου κινδύνου (παρειές, μέτωπο, τριχωτό κεφαλής και τράχηλος).

•             Η εντόπιση: Οι όγκοι που εντοπίζονται στο πρόσωπο και τον τράχηλο έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες υποτροπής σε σχέση με εκείνους του κορμού και των άκρων. Έτσι με βάση την εντόπιση διακρίνονται 3 κατηγορίες. Οι αυξημένου κινδύνου περιοχές περιλαμβάνουν το κεντρικό πρόσωπο και ιδιαίτερα την περιοχή γύρω από τα μάτια, το στόμα και τα αυτιά, τη μύτη, την κροταφική χώρα, την περιοχή κατά μήκος της κάτω γνάθου, καθώς και τα γεννητικά όργανα, την άκρα χείρα και το άκρο πόδι. Οι μεσαίου κινδύνου περιοχές περιλαμβάνουν τις παρειές, το μέτωπο, το τριχωτό της κεφαλής και τον τράχηλο, ενώ χαμηλού κινδύνου θεωρούνται ο κορμός και τα άκρα.

•             Κλινικά όρια όγκου: Οι όγκοι με ασαφή κλινικά όρια παρουσιάζουν μεγαλύτερο κίνδυνο υποτροπής.

•             Πρωτοπαθής ή υποτροπιάζουσα βλάβη: Όπως είναι γνωστό οι υποτροπιάζουσες βλάβες είναι πιθανότερο να υποτροπιάσουν ξανά σε σχέση με τις πρωτοπαθείς.

•             Ανοσοκαταστολή: Οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς, ιδιαίτερα οι μεταμοσχευμένοι και οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε χρόνια φωτοθεραπεία τύπου PUVA, έχουν ελαφρώς αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν υποτροπιάζουσα ή μεταστατική νόσο.

•             Ο όγκος παρουσιάζει περινευρική διήθηση (εξαπλώνεται κατά μήκος των νευρικών οδών). Αναφέρεται στην ιστολογική εξέταση.

•             Ο όγκος δημιουργείται από κύτταρα που είναι πολύ διαφορετικά από τα φυσιολογικά κύτταρα της επιδερμίδας (στην ιστολογική αναφέρεται ως χαμηλής διαφοροποίησης).

•             Ιστολογικός τύπος: Διακρίνονται δύο κατηγορίες. Οι επιθετικοί ιστολογικοί τύποι περιλαμβάνουν το μικροοζώδη, το μικτό διηθητικό, το σκληρωτικό και τον σκληροδερμικό. Οι χαμηλού κινδύνου περιλαμβάνουν τον οζώδη, τον επιφανειακό, τον υπερκερατωσικό, αδενοκυστικό και το ινοεπιθηλίωμα του Pinkus. Αναφέρεται στην ιστολογική εξέταση.

Εάν ο όγκος παρουσιάζει έστω και ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά αντιμετωπίζεται ως όγκος υψηλού κινδύνου

Δείτε αναλυτικά παρακάτω τις τοπικές θεραπείες, δηλαδή μεθόδους χειρουργικής αφαίρεσης και ακτινοθεραπεία,  τη στοχευμένη θεραπεία και τη θεραπευτική προσέγγιση ανάλογα με την παρουσία ή μη χαρακτηριστικών υψηλού κινδύνου.