.
PERJETA
περτουζουμάμπη
To Perjeta είναι αντικαρκινικό φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία περτουζουμάμπη.
Μηχανισμός δράσης
Η δραστική ουσία του Perjeta, η περτουζουμάμπη, είναι μονοκλωνικό αντίσωμα. Το μονοκλωνικό αντίσωμα είναι ένα αντίσωμα (τύπος πρωτεΐνης) το οποίο έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αναγνωρίζει και να προσκολλάται σε μια συγκεκριμένη δομή (που ονομάζεται αντιγόνο) που υπάρχει σε ορισμένα κύτταρα του οργανισμού.
Η περτουζουμάμπη μπορεί να αναγνωρίζει και να προσκολλάται στην HER2, μια πρωτεΐνη που υπάρχει στην επιφάνεια των HER2-θετικών καρκινικών κυττάρων. Με την προσκόλλησή της στην HER2, η περτουζουμάμπη διακόπτει την παραγωγή των σημάτων της HER2 που ευνοούν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.
Επίσης, ενεργοποιεί τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, τα οποία στη συνέχεια σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα.
Αν και η περτουζουμάμπη µόνη της αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων, ο συνδυασμός περτουζουμάμπης και
τραστουζουµάµπης αυξάνει σημαντικά την αντικαρκινική δράση.
Θεραπευτικές ενδείξεις
Μεταστατικός καρκίνος του µαστού
Η περτουζουμάμπη ενδείκνυται για χρήση σε συνδυασμό µε τραστουζουµάµπη και δοσεταξέλη σε ενήλικες ασθενείς µε HER2-θετικό μεταστατικό καρκίνο (που έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος) ή τοπικά υποτροπιάζοντα µη χειρουργήσιμο καρκίνο του µαστού, οι οποίοι δεν έχουν λάβει προηγούμενη αντι-HER2 θεραπεία ή χημειοθεραπεία για τη μεταστατική τους νόσο.
Εισαγωγική θεραπεία του καρκίνου του µαστού
Η περτουζουμάμπη χορηγείται επίσης για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού στα αρχικά του στάδια, όταν ο καρκίνος παρουσιάζει υψηλό κίνδυνο υποτροπής (δηλ. τοπικά προχωρημένος, φλεγμονώδης ή πρώιμος καρκίνος του μαστού), προτού οι ασθενείς υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η περτουζουμάμπη χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τραστουζουμάμπη και χημειοθεραπεία.
Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Η περτουζουμάμπη χορηγείται µόνο κάτω από την επίβλεψη ιατρού έμπειρου στη χορήγηση αντικαρκινικών παραγόντων. Οι ασθενείς που βρίσκονται υπό θεραπεία µε περτουζουμάμπη πρέπει να έχουν HER2-θετικό όγκο, ο οποίος ορίζεται με βαθμολογία 3+ στην αξιολόγηση ανοσοϊστοχηµείας (IHC) και/ή λόγο ≥ 2,0 στη δοκιμασία in situ υβριδισμού (ISH) (καθορίζεται από το εργαστήριο στο δείγμα του όγκου που έχει εξαιρεθεί από τον χειρουργό).
Για να διασφαλιστούν ακριβή αποτελέσματα, η δοκιμασία πρέπει να πραγματοποιηθεί σε εξειδικευμένο εργαστήριο, το οποίο μπορεί να διασφαλίσει την πιστοποίηση των διαδικασιών της δοκιμασίας.
Δοσολογία
Η συνιστώμενη αρχική δόση εφόδου της περτουζουμάμπης είναι 840 mg χορηγούμενα ως ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας 60 λεπτών, ακολουθούμενα στη συνέχεια από δόση συντήρησης 420 mg κάθε 3 εβδομάδες σε χρονικό διάστημα έγχυσης 30 έως 60 λεπτών.
Τα φαρµακευτικά προϊόντα πρέπει να χορηγούνται διαδοχικά και να µην αναμειγνύονται στον ίδιο σάκο έγχυσης. Το Perjeta και η τραστουζουµάµπη μπορούν να χορηγηθούν µε οποιαδήποτε σειρά.
Όταν ο ασθενής λαμβάνει και δοσεταξέλη, αυτή θα πρέπει να χορηγηθεί µετά το Perjeta και την τραστουζουμάμπη.
Συνιστάται περίοδος παρακολούθησης 30 έως 60 λεπτών μετά από κάθε έγχυση του Perjeta και πριν την έναρξη οποιασδήποτε επακόλουθης έγχυσης τραστουζουµάµπης ή δοσεταξέλης.
Μεταστατικός καρκίνος του µαστού
Οι ασθενείς θα πρέπει να βρίσκονται υπό θεραπεία µε περτουζουμάμπη και τραστουζουµάµπη μέχρι την εξέλιξη της νόσου ή τη µη διαχειρίσιμη τοξικότητα.
Εισαγωγική θεραπεία καρκίνου του µαστού
Η περτουζουμάμπη θα πρέπει να χορηγείται για 3 έως 6 κύκλους σε συνδυασμό µε εισαγωγική θεραπεία µε τραστουζουµάµπη και χηµειοθεραπεία, ως τµήµα του θεραπευτικού σχήµατος για τον πρώιµο καρκίνο του µαστού. Μετά από τη χειρουργική επέµβαση, οι ασθενείς θα πρέπει να λάβουν επικουρική θεραπεία µε τραστουζουµάµπη προκειμένου να συμπληρωθεί 1 έτος θεραπείας.
Καθυστερημένες ή παραλειπόμενες δόσεις
Αν ο χρόνος ανάµεσα στις δύο διαδοχικές εγχύσεις είναι μικρότερος από 6 εβδομάδες, η δόση των 420 mg της περτουζουμάμπης θα πρέπει να χορηγηθεί το συντομότερο δυνατό χωρίς να ληφθεί υπόψη η επόμενη προγραμματισμένη δόση.
Αν ο χρόνος ανάμεσα σε δύο διαδοχικές εγχύσεις είναι 6 ή περισσότερες εβδομάδες, η αρχική δόση εφόδου των 840 mg περτουζουμάμπης θα πρέπει να επαναχορηγηθεί ως ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας 60 λεπτών, ακολουθούμενη στη συνέχεια κάθε 3 εβδομάδες από δόση συντήρησης των 420 mg χορηγούμενη σε χρονικό διάστημα έγχυσης 30 έως 60 λεπτών.
Τροποποίηση της δόσης
∆εν συνιστώνται μειώσεις της δόσης για την περτουζουμάμπη.
Οι ασθενείς μπορούν να συνεχίσουν τη θεραπεία κατά τη διάρκεια περιόδων αναστρέψιμης επαγόμενης από τη χημειοθεραπεία μυελοκαταστολής αλλά θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά για επιπλοκές ουδετεροπενίας κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήµατος. Σε αυτή τη
περίπτωση, τροποποιήσεις θα γίνουν μόνο στη δόση της δοσεταξέλης.
Για την τραστουζουµάµπη, επίσης δεν συνιστώνται μειώσεις της δόσης.
Αν η θεραπεία µε τραστουζουµάµπη διακοπεί, η θεραπεία µε Perjeta θα πρέπει να διακοπεί.
Αν η δοσεταξέλη διακοπεί, η θεραπεία µε περτουζουμάμπη και τραστουζουµάµπη μπορεί να συνεχιστεί μέχρι την εξέλιξη της νόσου ή µη διαχειρίσιμη τοξικότητα στο μεταστατικό στάδιο.
Δυσλειτουργία αριστερής κοιλίας
Η περτουζουμάμπη και η τραστουζουµάµπη θα πρέπει να διακοπούν προσωρινά για τουλάχιστον 3 εβδοµάδες σε περίπτωση οποιουδήποτε από τα ακόλουθα:
• σημεία και συμπτώματα που δηλώνουν συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (η περτουζουμάμπη θα πρέπει να διακοπεί εάν επιβεβαιωθεί συμπτωματική καρδιακή ανεπάρκεια)
• πτώση του κλάσματος εξώθησης αριστερής κοιλίας (LVEF) σε τιμή κάτω του 40%
• κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας (LVEF) μεταξύ 40%-45%, το οποίο σχετίζεται µε πτώση σε μονάδες ≥ 10% των τιμών προ της θεραπείας.
Η περτουζουμάμπη και η τραστουζουµάµπη μπορούν να συνεχιστούν αν το κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας (LVEF) έχει επανέλθει σε > 45% ή 40-45%, το οποίο σχετίζεται µε πτώση σε μονάδες < 10% των τιμών προ της θεραπείας.
Αν μετά από µία επαναληπτική εκτίμηση σε διάστημα περίπου 3 εβδομάδων, το κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας (LVEF) δεν έχει βελτιωθεί ή έχει μειωθεί περισσότερο, θα πρέπει να εξετάζεται ιδιαιτέρως η διακοπή της περτουζουμάμπης και της τραστουζουµάµπης, εκτός αν τα οφέλη για κάθε ασθενή ατομικά θεωρείται ότι υπερτερούν των κινδύνων.
Αντιδράσεις κατά την έγχυση
Ο ρυθμός της έγχυσης μπορεί να επιβραδυνθεί ή να διακοπεί, αν ο ασθενής εκδηλώσει αντίδραση στην έγχυση. Η έγχυση μπορεί να συνεχιστεί όταν τα συμπτώματα υποχωρήσουν.
Η θεραπεία που περιλαμβάνει οξυγόνο, βήτα αγωνιστές, αντιϊσταμινικά, ταχεία ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και αντιπυρετικά μπορεί να βοηθήσει επίσης στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Αντιδράσεις υπερευαισθησίας/αναφυλαξία
Η έγχυση θα πρέπει να διακοπεί αμέσως, αν ο ασθενής εμφανίσει 4ου βαθµού κατά NCI-CTCAE αντίδραση (αναφυλαξία), βρογχόσπασμο ή σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας.
Ηλικιωμένοι ασθενείς
Δεν έχουν παρατηρηθεί σημαντικές διαφορές στην ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της περτουζουµάµπης μεταξύ ηλικιωμένων ασθενών ηλικίας 65 έως 75 ετών και ενηλίκων ασθενών ηλικίας < 65 ετών. Δεν είναι απαραίτητη η προσαρμογή της δόσης σε πληθυσμό ηλικιωμένων ηλικίας ≥ 65 ετών. Πολύ περιορισμένα δεδομένα είναι διαθέσιμα για ασθενείς ηλικίας > 75 ετών.
Μέθοδος χορήγησης
Η περτουζουµάµπη χορηγείται ενδοφλεβίως µέσω έγχυσης. Δεν θα πρέπει να χορηγείται ως ενδοφλέβια push ή bolus.
Για την αρχική δόση, το συνιστώμενο χρονικό διάστημα έγχυσης είναι 60 λεπτά. Αν η πρώτη έγχυση γίνεται καλά ανεκτή, οι επόμενες εγχύσεις μπορούν να χορηγηθούν σε χρονικό διάστημα 30 λεπτών έως 60 λεπτών.
Πιθανές παρενέργειες
Σημαντικά πράγματα που πρέπει να θυμάστε σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες:
• Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν παρουσιάζουν όλες τις αναφερόμενες παρενέργειες της περτουζουµάµπης.
• Οι παρενέργειες είναι συχνά προβλέψιμες όσον αφορά την έναρξη και τη διάρκειά τους.
• Οι παρενέργειες είναι σχεδόν πάντα αναστρέψιμες και θα υποχωρήσουν όταν η θεραπεία ολοκληρωθεί.
• Υπάρχουν πολλές επιλογές τόσο πρόληψης των παρενεργειών όσο και θεραπευτικές, φαρμακευτικές αλλά και πρακτικές, που μπορούν να βοηθήσουν στην ελαχιστοποίηση ή την πρόληψη των παρενεργειών.
Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι συχνές (εμφανίζονται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 30%) σε ασθενείς που λαμβάνουν περτουζουµάµπη.
Οι αντιδράσεις που αναφέρονται σχετίζονται με τη ταυτόχρονη χορήγηση της περτουζουµάµπης με τη τραστουζουμάμπη και τη δοσεταξέλη.
• Διάρροια. Η περτουζουµάµπη μπορεί να προκαλέσει σοβαρή διάρροια. Σε περίπτωση εμφάνισης σοβαρής διάρροιας πρέπει να γίνει έναρξη αντιδιαρροϊκής αγωγής και πρέπει να εξετασθεί η διακοπή της αγωγής µε περτουζουµάµπη εάν δεν επιτευχθεί βελτίωση της κατάστασης. Όταν η διάρροια είναι υπό έλεγχο, η αγωγή µε περτουζουµάµπη μπορεί να αποκατασταθεί.
• Τριχόπτωση, η οποία αρχίζει περίπου στις τρείς εβδομάδες μετά την πρώτη θεραπεία και κορυφώνεται περίπου έξι εβδομάδες μετά την έναρξη της χημειοθεραπείας. Είναι καλό μόλις αρχίσετε να χάνετε πολλά μαλλιά να τα κουρέψετε κοντά και να προμηθευτείτε, εάν το επιθυμείτε περούκα.
• Χαμηλά επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα (λευκοπενία ή ουδετεροπενία). Οι ασθενείς υπό θεραπεία µε περτουζουµάµπη, τραστουζουµάµπη και δοσεταξέλη διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης εμπύρετης ουδετεροπενίας.
Η υψηλότερη επίπτωση της εμπύρετης ουδετεροπενίας στους ασθενείς υπό θεραπεία µε περτουζουµάµπη σχετίζεται µε υψηλότερη επίπτωση βλεννογονίτιδας και διάρροιας στους συγκεκριμένους ασθενείς. Θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο χορήγησης συμπτωματικής θεραπείας για τη βλεννογονίτιδα και τη διάρροια. Δεν παρατηρήθηκε κανένα συμβάν εμπύρετης ουδετεροπενίας μετά από τη διακοπή της δοσεταξέλης.
• Ναυτία
• Κόπωση
• Εξάνθημα. Στη βασική μελέτη της περτουζουμάμπης στον μεταστατικό καρκίνο του µαστού, παρατηρήθηκε εξάνθημα σχεδόν στους μισούς ασθενείς που έλαβαν περτουζουμάμπη. Τα περισσότερα συμβάντα ήταν ήπια σε σοβαρότητα, σημειώθηκαν στους πρώτους δύο κύκλους, και ανταποκρίθηκαν στις καθιερωμένες θεραπείες, όπως είναι η τοπική ή η από του στόματος θεραπεία για την ακμή.
• Περιφερική νευροπάθεια (μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στα χέρια και τα πόδια).
Παρενέργειες λιγότερο συχνές, (που σημαίνει ότι εμφανίζονται στο 10-29 %) στους ασθενείς που λαμβάνουν περτουζουμάμπη.
Οι αντιδράσεις που αναφέρονται σχετίζονται με τη ταυτόχρονη χορήγηση της περτουζουμάμπης με τη τραστουζουμάμπη και τη δοσεταξέλη.
• Δυσλειτουργία αριστερής κοιλίας.
• Ανορεξία
• Οίδημα (πρήξιμο) κυρίως χεριών και ποδιών
• Μυϊκοί πόνοι
• Πόνοι στις αρθρώσεις
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Πονοκέφαλος
• Πυρετός
• Λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος
• Φαγούρα
• Δακρύρροια (δακρυσμένα, υγρά μάτια)
• Αλλεργικές αντιδράσεις / αντιδράσεις υπερευαισθησίας
Οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά για την πιθανότητα εμφάνισης αντιδράσεων υπερευαισθησίας ιδιαιτέρως κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Τα συχνότερα αναφερθέντα συμπτώματα είναι έξαψη, εξάνθημα (κοκκινίλες) με ή χωρίς κνησμό (φαγούρα), σφίξιμο στο στήθος, οσφυαλγία (πόνο χαμηλά στη μέση), δύσπνοια και θορυβώδη αναπνοή, πυρετό και ρίγη.
Οι αντιδράσεις υπερευαισθησίας μπορεί να παρατηρηθούν μέσα σε λίγα λεπτά από την έναρξη της χορήγησης της περτουζουμάμπης, συνεπώς θα πρέπει να είναι διαθέσιμα τα απαραίτητα μέσα για την αντιμετώπιση της υπότασης και του βρογχόσπασμου. Στην περίπτωση εμφάνισης αντιδράσεων υπερευαισθησίας, τα ήπια συμπτώματα, όπως έξαψη ή εντοπισμένες δερματικές αντιδράσεις, δεν απαιτούν διακοπή της θεραπείας. Ωστόσο, σοβαρές αντιδράσεις όπως σοβαρή υπόταση, βρογχόσπασμος ή γενικευμένο εξάνθημα/ερύθημα, απαιτούν άμεση διακοπή της χορήγησης της περτουζουμάμπης και κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση.
Εδώ σας παρουσιάζουμε τις πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες και δεν έχουν συμπεριληφθεί οι πιο σπάνιες. Εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε συμπτώματα, πρέπει να τα συζητήσετε άμεσα με τον ογκολόγο σας. Οι περισσότερες παρενέργειες μπορούν να προληφθούν και να αντιμετωπισθούν από τον ογκολόγο σας με την κατάλληλη αγωγή.
Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες της θεραπείας με περτουζουμάμπη και τραστουζουμάμπη χωρίς ταυτόχρονη χημειοθεραπεία με δοσεταξέλη είναι:
• Διάρροια
• Κεφαλαλγία
• Δυσλειτουργία αριστερής κοιλίας
• Αλλεργικές αντιδράσεις / αντιδράσεις υπερευαισθησίας
• Βήχας
• Εξάνθημα, ξηροδερμία
• Κόπωση, εξασθένηση
Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες της περτουζουμάμπης, χορηγούμενου σε συνδυασμό με τραστουζουμάμπη και χημειοθεραπεία, είναι διάρροια, αλωπεκία (τριχόπτωση), ναυτία (αίσθηση αδιαθεσίας) και ουδετεροπενία (χαμηλός αριθμός ουδετερόφιλων, ενός τύπου λευκών αιμοσφαιρίων που καταπολεμούν τις λοιμώξεις), οι οποίες αναφέρθηκαν από περισσότερους από τους μισούς ασθενείς. Στις συχνότερες σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες συγκαταλέγονται η εμπύρετη ουδετεροπενία (χαμηλά επίπεδα ουδετερόφιλων με πυρετό), η σοβαρή διάρροια και η λευκοπενία (χαμηλά επίπεδα λευκοκυττάρων).
Πότε να αναζητήσετε τον ογκολόγο σας
Επικοινωνήστε με τον ογκολόγο σας αμέσως, μέρα ή νύχτα, εάν αντιμετωπίσετε:
• Πυρετό 38 º C και άνω, ρίγος (πιθανά συμπτώματα λοίμωξης).
Σημεία και συμπτώματα αντίδρασης στο φάρμακο όπως συριγμό (θορυβώδη αναπνοή), πυρετό, φαγούρα, έντονο βήχα, μπλε ή γκρι χρώμα του δέρματος, ρίγος, οίδημα του προσώπου, των χειλιών, της γλώσσας ή του λαιμού.
• Δυσκολία στην αναπνοή.
• Πόνο ή σφίξιμο στο στήθος
• Ταχυκαρδία.
Τα ακόλουθα συμπτώματα απαιτούν ιατρική φροντίδα, αλλά δεν αποτελούν μια έκτακτη ανάγκη. Επικοινωνήστε με τον ογκολόγο σας μέσα σε 24 ώρες εάν παρατηρήσετε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:
• Σημεία και συμπτώματα λοίμωξης όπως πυρετό, ρίγη, έντονο πόνο στο λαιμό που μπορεί να αντανακλά στο αυτί, βήχας με ή χωρίς πτύελα, επώδυνη ούρηση ή συχνουρία.
• Ναυτία (η οποία παρεμποδίζει την ικανότητά σας να φάτε και λάβετε υγρά ή την οποιαδήποτε, από του στόματος, φαρμακευτική σας αγωγή)
• Έμετος (περισσότερες από 2-3 φορές σε διάστημα 24 ωρών).
• Διάρροια (3-4 επεισόδια στο 24 ωρο).
• Ζάλη ή τάση για λιποθυμία
• Έντονο πονοκέφαλο
• Απότομη αύξηση του σωματικού βάρους
• Ασυνήθιστη αιμορραγία ή μώλωπες.
• Μαύρα κόπρανα ή αίμα στα κόπρανα ή στα ούρα σας.
• Ακραία κόπωση, σε σημείο που να αδυνατείτε να φέρετε εις πέρας ακόμα και τις απλές καθημερινές σας δραστηριότητες.
• Έλκη στο στόμα (επώδυνο ερύθημα, οίδημα ή πληγές).
Πάντα να ενημερώνετε τον ογκολόγο σας εάν παρουσιάσετε οποιαδήποτε συμπτώματα
Μέτρα προφύλαξης
• Πριν την έναρξη της θεραπείας με περτουζουμάμπη, φροντίστε να ενημερώσετε τον ογκολόγο σας για άλλα φάρμακα που λαμβάνετε.
• Μην εμβολιάζεστε κατά τη διάρκεια της θεραπείας χωρίς την έγκριση του ογκολόγου σας.
• Ενημερώστε τον ογκολόγο σας εάν υπάρχει η πιθανότητα να είστε έγκυος πριν από την έναρξη αυτής της θεραπείας.
• Για τους άνδρες και τις γυναίκες: Πρέπει να χρησιμοποιείτε μία αποτελεσματική μέθοδο αντισύλληψης (όπως προφυλακτικά) κατά τη διάρκεια της θεραπείας ώστε να αποφευχθεί μια πιθανή εγκυμοσύνη. Αποτελεσματική αντισύλληψη πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της θεραπείας και για 6 μήνες μετά τη θεραπεία.
• Μην θηλάζετε ενώ λαμβάνετε περτουζουμάμπη.
Συμβουλές αυτοφροντίδας
• Πίνετε τουλάχιστον δύο έως τρία λίτρα υγρών καθημερινά, εκτός εάν υπάρχουν αντίθετες οδηγίες από τον ογκολόγο σας λόγω συνοδών προβλημάτων υγείας.
• Μπορεί να βρίσκεστε σε κίνδυνο λοίμωξης γι' αυτό προσπαθήστε να αποφύγετε τους πολυσύχναστους χώρους και τα άτομα με ιώσεις (κρυολόγημα, γρίπη, παιδικές ιώσεις και άλλα). Εάν παρουσιάσετε πυρετό, ρίγη ή οποιαδήποτε άλλα σημεία λοίμωξης ενημερώστε αμέσως τον ογκολόγο σας.
• Πλένετε τα χέρια σας συχνά.
• Για τη πρόληψη και τη θεραπεία πληγών στη στοματική κοιλότητα, χρησιμοποιήστε μαλακή οδοντόβουρτσα και κάντε πλύσεις με στοματικά διαλύματα που δεν περιέχουν αλκοόλ. Θα βοηθήσει στη πρόληψη και την αντιμετώπιση των ελκών στο στόμα η χρήση μιας μαλακής οδοντόβουρτσας καθώς και οι καθημερινές πλύσεις, 6-7 φορές την ημέρα, του στόματος με σοδόνερο (ένα κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα και / ή 1/2 έως 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι σε 250ml νερό) (για περισσότερες πληροφορίες δείτε την ενότητα “παρενέργειες της θεραπείας-στοματίτιδα”).
• Χρησιμοποιήστε ηλεκτρική ξυριστική μηχανή για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας.
• Αποφύγετε αθλητικές δραστηριότητες που θα μπορούσαν να σας προκαλέσουν τραυματισμό.
• Για να μειώσετε τη ναυτία, λάβετε τακτικά τα αντιεμετικά φάρμακα που σας συνταγογράφησε ο ογκολόγος σας και τρώτε μικρά και συχνά γεύματα.
• Ακολουθήστε την αντιδιαρροϊκή φαρμακευτική αγωγή, όπως σας συνταγογράφησε ο ογκολόγος σας.
• Τρώτε τροφές που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της διάρροιας (για περισσότερες πληροφορίες δείτε την ενότητα “παρενέργειες
της θεραπείας- διάρροια”).
• Η παρακεταμόλη και η ιβουπροφαίνη είναι αναλγητικά/αντιπυρετικά φάρμακα που μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τον πυρετό, τον πονοκέφαλο ή / και το γενικευμένο πόνο ή κακουχία. Ωστόσο, φροντίστε να ενημερώσετε τον ογκολόγο σας πριν πάρετε οποιοδήποτε φάρμακο.
• Αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο. Χρησιμοποιήστε αντηλιακό με τουλάχιστον 30 βαθμούς προστασίας (ή μεγαλύτερο) και προστατευτική ενδυμασία.
• Η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο ή να αποφεύγεται εντελώς. Θα πρέπει να το συζητήσετε με τον ογκολόγο σας.
• Να ξεκουράζεστε τακτικά και όποτε αισθάνεστε ότι το χρειάζεστε.
• Διατηρήστε μια σωστή, θρεπτική και υγιεινή διατροφή.
• Προσπαθήστε να τηρείτε μια καθημερινή ελαφριά άσκηση, όπως 20 με 30 λεπτά χαλαρό περπάτημα.
Εάν παρουσιάσετε οποιαδήποτε συμπτώματα, φροντίστε να ενημερώσετε τον ογκολόγο σας. Μπορεί να σας συνταγογραφήσει φάρμακα ή να σας δώσει απλές πρακτικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν στη διαχείριση και την αντιμετώπιση τους.
Παρακολούθηση και έλεγχος ενώ λαμβάνετε Perjeta
Τακτικές αιματολογικές εξετάσεις οι οποίες θα περιλαμβάνουν γενική εξέταση αίματος, ηλεκτρολύτες, εξετάσεις νεφρικής και ηπατικής λειτουργίας, για την παρακολούθηση των ανεπιθύμητων ενεργειών και τον έλεγχο ανταπόκρισης στη θεραπεία.
Η έκφραση του HER2 στον όγκο, η οποία ορίζεται ως βαθμολογία 3+ στην αξιολόγηση ανοσοϊστοχηµείας (IHC) και/ή λόγο ≥ 2,0 στη δοκιμασία in situ υβριδισµού (ISH) πρέπει να έχει ελεγχθεί πριν την έναρξη της θεραπείας με Perjeta.
Πρέπει να υπάρχει αρνητικό τεστ εγκυμοσύνης πριν από την έναρξη της θεραπείας.
Πρέπει να γίνεται τακτικός έλεγχος της καρδιακής λειτουργίας πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Σας συνιστούμε να μιλήσετε με τον ογκολόγο σας για οποιαδήποτε ιατρική κατάσταση αντιμετωπίζετε είτε ως αποτέλεσμα της θεραπείας είτε ως αποτέλεσμα της νόσου. Οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτή την ιστοσελίδα είναι χρήσιμες και ενημερωτικές, αλλά, σε καμία περίπτωση, δεν υποκαθιστούν τη συμβουλή του θεράποντος ογκολόγου.