.
Σε αυτή τη σελίδα Παρηγορητική και υποστηρικτική θεραπεία |
| Επόμενη σελίδα
|
Παρηγορητική και υποστηρικτική θεραπεία
Ο όρος παρηγορητική και υποστηρικτική θεραπεία αναφέρεται στην θεραπευτική αντιμετώπιση κάποιων από τα συμπτώματα που προκαλεί ο καρκίνος, με σκοπό να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος:
Ίκτερος
Ο ίκτερος ως συνέπεια της απόφραξης των χοληφόρων είναι συχνός σε ασθενείς με καρκίνο που εντοπίζεται στη κεφαλή του παγκρέατος.
Για την ανακούφιση του ίκτερου πρέπει να εισαχθεί ενδοσκοπικά ένας τεχνητός σωλήνας (stent) εντός του συστήματος των χοληφόρων.
Σε ασθενείς με προσδόκιμο επιβίωσης μεγαλύτερο των τριών μηνών, μεταλλικά stent θα πρέπει να προτιμώνται έναντι των πλαστικών διότι προκαλούν λιγότερες επιπλοκές (όπως για παράδειγμα απόφραξη). Τα πλαστικά stent θα πρέπει να αντικαθιστώνται κάθε 6 μήνες για να αποφεύγεται η απόφραξη τους.
Όταν ή τοποθέτηση του stent δεν είναι δυνατή, συστήνεται διαδερμική παροχέτευση της χολής. Το γεγονός ότι ο ίκτερος προκαλείται από την απόφραξη ενός χοληφόρου πόρου λόγω του όγκου διαπιστώνεται εύκολα με κοιλιακό υπέρηχο.
Γαστρεντερική απόφραξη
Εάν ένας ασθενής παρουσιάζει απόφραξη της δωδεκαδακτυλικής ή της γαστρικής εξόδου, η εισαγωγή ενός stent μπορεί να ανακουφίσει από αυτή την επιπλοκή.
Λιγότερο από το 5% των ασθενών με καρκίνο παγκρέατος εμφανίζονται με απόφραξη του δωδεκαδακτύλου, η οποία μπορεί να ανακουφιστεί με ένα μεταλλικό stent. H απόφραξη της γαστρικής εξόδου μπορεί να είναι πιο συχνή κατά την πορεία της νόσου και φάρμακα που αυξάνουν την γαστρεντερική κινητικότητα όπως η μετοκλοπραμίδη (Primperan) μπορεί να είναι χρήσιμα στο να επιταχύνουν τη γαστρική κένωση.
Για ορισμένους ασθενείς, η απόφραξη μπορεί να παρακαμφθεί με σύνδεση του στομάχου στο μέρος του εντέρου μετά το ύψος της απόφραξης (γαστρεντερική-αναστόμωση), παρόλο που αυτή δεν θεωρείται μια καθιερωμένη θεραπεία.
Πόνος
Οι ασθενείς που έχουν έντονο πόνο πρέπει να λάβουν οπιοειδή. Η μορφίνη ή παράγωγα της μορφίνης είναι γενικά το φάρμακο εκλογής. Οι άνθρωποι συχνά προτιμούν να την λαμβάνουν από το στόμα, αλλά μπορεί να χορηγηθεί ενδοφλέβια ή ως αυτοκόλλητα έμπλαστρα που τοποθετούνται στο δέρμα εάν ο ασθενής έχει μειωμένη ικανότητα κατάποσης ή γαστρεντερική απόφραξη.
Η ακτινοθεραπεία μπορεί να βελτιώσει τον έλεγχο του πόνου και να οδηγήσει στη μείωση των αναλγητικών φαρμάκων.
Το κοιλιακό πλέγμα, ένα δίκτυο νεύρων που βρίσκονται στο πίσω μέρος του παγκρέατος και στο οποίο οφείλεται συχνότερα ο πόνος των ασθενών με καρκίνο παγκρέατος, μπορεί να αποκλειστεί χρησιμοποιώντας ένα αναλγητικό (μπουπιβακαΐνη και αλκοόλη) το οποίο χορηγείται μέσω μιας βελόνας και με τη βοήθεια του ενδοσκοπικού υπερηχογραφήματος γύρω από τη περιοχή του κοιλιακού πλέγματος.
Έχουν αναφερθεί υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης της αναλγησίας σε περίπου 50 με 90%, και η δράση της διαρκεί μεταξύ 1 μηνός και 1 έτους.
Διατροφή
Εάν είναι δυνατόν, η σίτιση του ασθενούς από το στόμα είναι η προτιμότερη οδός.
Ωστόσο, μικρής διάρκειας παρεντερική διατροφή (δηλαδή ενδοφλέβια σίτιση με ειδικά σκευάσματα) είναι συχνά επιθυμητή σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος. Η ενδοφλέβια σίτιση μπορεί να δοθεί και στο σπίτι καθώς υπάρχουν πολλές εταιρείες που αναλαμβάνουν την κατ’ οίκον χορήγηση της.
Δείτε επίσης : Η διατροφή μετά τη διάγνωση καρκίνου του παγκρέατος
Η παρεντερική διατροφή στο σπίτι συστήνεται :
• σε γαστρεντερικές επιπλοκές από τη χημειοθεραπεία ή/και την ακτινοθεραπεία,
• σε ασθενείς που είναι δύσκολο να αναρρώσουν και οι οποίοι έχουν πρόβλημα να σιτιστούν από το στόμα λόγω απόφραξης της πεπτικής οδού και
• σε ασθενείς με προχωρημένη νόσο και επιδεινούμενη καχεξία (κατάσταση κατά την οποία ο ασθενής χάνει βάρος και μυϊκό ιστό και είναι αδύναμος και κουρασμένος)
με σκοπό να σταθεροποιήσουν το διατροφικό τους επίπεδο.
Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας
Εξίσου σημαντική, όσο και η σωστή θεραπευτική αγωγή, είναι η σωστή παρακολούθηση του ασθενούς μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Δυστυχώς, ακόμα και μετά τη βέλτιστη αντιμετώπιση και ανταπόκριση, η νόσος μπορεί να επανεμφανιστεί (υποτροπή). Η επανεμφάνιση αυτή είναι είτε τοπική, δηλαδή στη περιοχή του παγκρέατος είτε μεταστατική, δηλαδή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος.
Είναι απίθανο να μπορέσουμε να εντοπίσουμε τη χρονική στιγμή της υποτροπής αλλά φαίνεται πώς αυτή παρουσιάζεται στις περισσότερες περιπτώσεις μέσα στα πρώτα 2 έτη. Η εντατική και σωστή παρακολούθηση επομένως μέσα σε αυτό κυρίως το χρονικό διάστημα από τον ογκολόγο σας, θα επιτρέψει την έγκαιρη διάγνωση της πιθανής επανεμφάνισης της νόσου, δίνοντάς μας τη δυνατότητα της εκ νέου ουσιαστικής αντιμετώπισης της.
Μετά την ολοκλήρωση της αγωγής ο ογκολόγος σας θα πρέπει να σας παρακολουθεί με αιματολογικές εξετάσεις, φυσική εξέταση και αξονική τομογραφία κοιλίας και θώρακος κάθε 3 μήνες για τα πρώτα 2 χρόνια. Εφόσον δεν ανιχνεύεται πλέον η νόσος, ο έλεγχος αυτός θα συνεχίσει να γίνετε κάθε 6 μήνες για τα επόμενα 3 χρόνια και στη συνέχεια μια φορά το χρόνο. Φυσικά το πρόγραμμα αυτό θα μεταβληθεί εάν παρουσιάσετε, ανάμεσα σε δύο διαδοχικά ραντεβού, συμπτώματα που σας ανησυχούν και μπορεί να υποδεικνύουν επανεμφάνιση της νόσου.
Η θεραπεία για τον καρκίνο του παγκρέατος αρχικού σταδίου θεωρείτε επιτυχημένη εάν μετά την ολοκλήρωση της αγωγής, οι εξετάσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχει πλέον νόσος στη περιοχή του παγκρέατος και της κοιλιάς ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος.
Στην περίπτωση του μεταστατικού καρκίνου του παγκρέατος η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται από το ποσοστό συρρίκνωσης του όγκου και την εξάλειψη των συμπτωμάτων που μπορεί να οφείλονται στον καρκίνο, καθώς η πλήρης εξαφάνιση της νόσου θεωρείται απίθανη.
Σκοπός του ελέγχου μετά την ολοκλήρωση της αγωγής, είναι :
-η έγκαιρη διάγνωση μιας πιθανής υποτροπής (επανεμφάνισης) της νόσου, η οποία θα μας δώσει τη δυνατότητα μιας πιο αποτελεσματικής αντιμετώπισης αλλά και
-η έγκαιρη διάγνωση ενός δεύτερου πρωτοπαθούς όγκου δηλαδή ενός καρκίνου ο οποίος δεν έχει σχέση με τον προηγούμενο.
Ο ογκολόγος σας, σύμφωνα με τη γενική κατάσταση της υγείας σας, το στάδιο της νόσου και τη θεραπεία που ακολουθήσατε, θα καθορίσει το καλύτερο πρόγραμμα παρακολούθησης.
Η αυστηρή τήρηση του χρονοδιαγράμματος θα παίξει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της πάθησης και φυσικά στο χρόνο επιβίωσης και την ποιότητα ζωής.
Είναι σημαντικό, αφού ολοκληρώσετε την θεραπεία σας να ασχοληθείτε με τον εαυτό σας και να αποκτήσετε έναν υγιεινό τρόπο ζωής μακροπρόθεσμα με :
-υγιεινή διατροφή
-διατήρηση σε φυσιολογικά επίπεδα του σωματικού σας βάρους
-άσκηση
-περιορισμό της κατανάλωσης αλκοόλ
-διακοπή καπνίσματος.