.

Πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού μπορεί σε ένα μεγάλο βαθμό να προληφθεί αλλά και να διαγνωσθεί εγκαίρως.

Αναμφίβολα, όπως είναι παγκοσμίως γνωστό, η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση αποτελούν τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης του καρκίνου

Τι εννοούμε όμως με τους δύο αυτούς όρους καθώς συχνά συγχέονται οι δυο έννοιες ακόμα και από την ιατρική κοινότητα ;

Πρόληψη είναι τα μέτρα που λαμβάνονται για την αποφυγή ανάπτυξης ενός καρκίνου, μέσω της αποφυγής των παραγόντων κινδύνου και την εφαρμογή των προστατευτικών παραγόντων, όπως: η διακοπή του καπνίσματος, η κατανάλωση μιας υγιεινής διατροφής και η καθημερινή άσκηση.

Η έγκαιρη διάγνωση, η οποία επιτυγχάνεται μέσα από τον προσυμπτωματικό πληθυσμιακό έλεγχο περιλαμβάνει ιατρικές εξετάσεις οι οποίες πραγματοποιούνται σε όλο τον πληθυσμό που παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης κάποιου καρκίνου, πριν την εμφάνιση οποιουδήποτε συμπτώματος. Με τον τρόπο αυτό ο καρκίνος διαγιγνώσκεται συνήθως σε αρχικό στάδιο δίνοντας μας συχνά τη δυνατότητα της πλήρους ίασης με την κατάλληλη αντιμετώπιση.

Δεν πρέπει εξάλλου να ξεχνάμε ότι η αντιμετώπιση ενός καρκίνου αρχικού σταδίου έχει ως στόχο την πλήρη ίαση ενώ η αντιμετώπιση ενός πιο προχωρημένου σταδίου καρκίνου έχει ως στόχο συνήθως την παράταση του χρόνου ζωής αφού σε αυτές τις περιπτώσεις είναι δύσκολη, όχι όμως και απίθανη, η πλήρης ίαση.

Ενημέρωση του πληθυσμού για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση της νόσου

Στις, αποκαλούμενες, ανεπτυγμένες χώρες όπως αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Η.Π.Α. υπάρχει συστημα­τική ενημέρωση του πληθυσμού, καθοδηγούμενη από τις κρατικές υπηρεσίες, μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπως οι εφημερίδες ή το ραδιόφωνο και η

τηλεό­ραση, σχετικά με τους τρόπους πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης των κακοήθων νεοπλασιών.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει μέχρι σήμερα μια συντονισμένη κρατική προ­σπά­θεια, αλλά η ενημέρωση του πληθυσμού και η εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης έχει αφεθεί πλήρως στην ιδιωτική πρωτοβουλία, όπως ιδιωτών ιατρών, μη κυβερνητικών οργανώσεων ή μεμονωμένων νοσοκομειακών κλινικών, δημοσίων ή ιδιωτικών, έτσι ώστε να μην ακολουθείται μια κοινή «γραμμή» πρόληψης βασισμένη στις παγκόσμιες κατευθυντήριες οδηγίες. Το αποτέλεσμα αυτού είναι τόσο η ελλιπής ενημέρωση των Ελλήνων όσο και, πολλές φορές, η εφαρμογή λανθασμένων τακτικών οι οποίες προκαλούν σύγχυση αλλά και μειωμένη αποτελεσματικότητα των μέτρων που λαμβάνονται.

Συνοπτικές οδηγίες πρόληψης για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού

Η αποφυγή των τροποποιήσιμων (δηλαδή αυτών που μπορούν αποφευχθούν) παραγόντων κινδύνου και η εφαρμογή των προστατευτικών παραγόντων μειώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού.

Παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου:

--Η ηλικία
Ο κίνδυνος καρκίνου του παχέος εντέρου αυξάνεται μετά την ηλικία των 50 καθώς οι περισσότερες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται μετά την ηλικία αυτή.

--Το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου
Η παρουσία ενός γονέα, αδελφού, αδελφής ή παιδιού με καρκίνο του παχέος εντέρου διπλασιάζει τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει τον ίδιο καρκίνο.

--Το ατομικό ιατρικό ιστορικό
Τα φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου και η παρουσία πολυπόδων αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου.

--Η κληρονομικότητα
Ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου αυξάνεται κατά πολύ όταν κληρονομούνται ορισμένες γονιδιακές μεταλλάξεις που συνδέονται με την οικογενή αδενωματώδη πολυποδίαση (FAP), τον κληρονομικό μη πολυποδιασικό καρκίνο του παχέος εντέρου (HNPCC ή Σύνδρομο Lynch) ή άλλα σύνδρομα.

--Το αλκοόλ
Η καθημερινή κατανάλωση αλκοολούχων ποτών αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου.

--Το κάπνισμα
Το κάπνισμα επίσης συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου και του θανάτου από τον ίδιο καρκίνο.

--Η παχυσαρκία
Η παχυσαρκία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου και του θανάτου από αυτόν.

Προστατευτικοί παράγοντες που μειώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου:

--Η σωματική δραστηριότητα
Ένας τρόπος ζωής που περιλαμβάνει τακτική σωματική δραστηριότητα συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου.

--Η χρήση ασπιρίνης
Η λήψη ασπιρίνης κάθε ημέρα για τουλάχιστον 5 χρόνια φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο ορθοκολικού καρκίνου.
Οι πιθανές παρενέργειες μιας τέτοιας χρήσης της ασπιρίνης περιλαμβάνουν τον αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας από το στομάχι, το έντερο ή τον εγκέφαλο. Για το λόγο αυτό συμβουλευτείτε τον ιατρό σας πριν από τη λήψη ασπιρίνης.

--Η δίαιτα
Μία δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λίπος, πρωτεΐνες, κόκκινο κρέας και υψηλής περιεκτικότητα σε ίνες, φρούτα και λαχανικά, μειώνει τον κίνδυνο ορθοκολικού καρκίνου.

--Βιταμίνες
Η αναπλήρωση της έλλειψης της βιταμίνης D μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης ορθοκολικού καρκίνου.

--Το ασβέστιο
Το ασβέστιο φαίνεται να προστατεύει τα άτομα υψηλού κινδύνου από την ανάπτυξη πολυπόδων που μπορούν να οδηγήσουν σε καρκίνο του παχέος εντέρου, και το όφελος αυτό φαίνεται να διαρκεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ακόμα και μετά τη διακοπή των συμπληρωμάτων ασβεστίου.

--Η αφαίρεση των πολυπόδων
Η αφαίρεση των τυχόν διαγνωσθέντων πολυπόδων του παχέος εντέρου μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου.

Έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου

Πότε πρέπει να αρχίσω να υποβάλλομαι σε έλεγχο;
Θα πρέπει να αρχίσετε να υποβάλλεστε σε προσυμπτωματικό έλεγχο για καρκίνο του παχέος εντέρου από την ηλικία των 50 ετών και στη συνέχεια ανά τακτά χρονικά διαστήματα τα οποία καθορίζονται από τα τυχόν ευρήματα και αποτελέσματα του ελέγχου.

Ωστόσο, ενδέχεται να χρειαστεί να εξεταστείτε νωρίτερα από την ηλικία των 50 ετών ή πιο συχνά από άλλους ανθρώπους, εάν :
•  έχετε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου.
•  έχετε φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου.
•  έχετε στην οικογένεια κάποιο γενετικό σύνδρομο όπως η οικογενής πολυποδίαση (FAP) ή τον κληρονομικό μη πολυποδιασικό καρκίνο του παχέος εντέρου.

Μιλήστε με τον ογκολόγο σας σχετικά με το πότε θα πρέπει να αρχίσετε να υποβάλλεστε σε έλεγχο και πόσο συχνά.

Πώς γίνεται η έγκαιρη διάγνωση καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού ;

Οι εξετάσεις που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση και την επιβεβαίωση ύπαρξης καρκίνου του παχέος εντέρου είναι:

--εκείνες οι οποίες μπορούν να ανιχνεύσουν τον καρκίνο σε πρώιμα στάδια, όπως τα υψηλής ευαισθησίας test ανίχνευσης αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα (FOBT), τα ανοσοϊστοχημικά test κοπράνων (FIT) και το DNA κοπράνων(sDNA). Προτείνεται η ετήσια εφαρμογή αυτών των test σε προσυμπτωματικό πληθυσμό, και

-- οι δοκιμασίες οι οποίες διαγιγνώσκουν τον καρκίνο σε πρώιμα στάδια και παράλληλα ανιχνεύουν και τους αδενωματώδεις πολύποδες, δίνοντας έτσι μεγαλύτερη δυναμική στην πρόληψη μέσω της πολυπεκτομής.

Στην ομάδα αυτών των δοκιμασιών συμπεριλαμβάνονται, η σιγμοειδοσκόπηση με εύκαμπτο όργανο (FSIG), η κολονοσκόπηση και η αξονική κολονογραφία (CTC).

Ανίχνευση αίματος στα κόπρανα

Η εξέταση κοπράνων για ανίχνευση αίματος στα κόπρανα γίνεται για να διαπιστωθεί η χρόνια λανθάνουσα (δηλαδή η μικροσκοπική, μη ορατή με γυμνό μάτι) απώλεια αίματος από το πεπτικό σύστημα.

Σιγμοειδοσκόπηση

Η σιγμοειδοσκόπηση είναι μια εξέταση ασφαλής, ανώδυνη που δεν χρειάζεται αναισθησία και μπορεί να ολοκληρωθεί σε ελάχιστο χρόνο. Χρησιμοποιεί έναν εύκαμπτο σωλήνα οπτικών ινών για να ελεγχθεί μακροσκοπικά το τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου (το σιγμοειδές) και το ορθό και να ληφθούν βιοψίες από τυχόν ευρήματα.

Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εξέτασης;

Η εξέταση πραγματοποιείται μέσω του σιγμοειδοσκόπιου, που είναι εφοδιασμένο με ένα φως και μια πολύ μικρή κάμερα στην άκρη του. Μέσα από αυτό διοχετεύεται μια μικρή ποσότητα αέρα διατείνοντας τα τοιχώματα του εντέρου και επιτρέποντας την ευκολότερη εξέταση του. Στη συνέχεια το σιγμοειδοσκόπιο σπρώχνεται αργά, περίπου 17 με 23 εκατοστά, μέσα στο έντερο και ο ιατρός μελετάει πολύ προσεκτικά την εσωτερική επένδυση για τυχόν ανωμαλίες, όπως φλεγμονές ή όγκους.
Μπορούν επίσης να ληφθούν βιοψίες (τμήματα ιστού που ελέγχονται στο μικροσκόπιο) από ύποπτες για κακοήθεια περιοχές.

Είναι αναγκαίο ο ασθενής να παραμείνει στο νοσοκομείο; 

Η εξέταση μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς αναισθησία και σπάνια κρατάει περισσότερο από 10 λεπτά. Μετά την εξέταση, ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει

στο σπίτι. Μερικές φορές δίνεται ένα ελαφρύ ηρεμιστικό για να βοηθήσει τον ασθενή να παραμείνει χαλαρός κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής θα χρειαστεί να φύγει από το νοσοκομείο με συνοδεία.

Κολονοσκόπηση

Τι είναι η κολονοσκόπηση;

•   Η κολονοσκόπηση εξετάζει τον βλεννογόνο (εσωτερική επένδυση) του τοιχώματος του εντέρου.

• Ένας λεπτός εύκαμπτος σωλήνας που ονομάζεται κολονοσκόπιο εισάγεται μέσα από στον πρωκτό, ενώ εάν το επιθυμείτε σας χορηγείται καταστολή (μέθη). Το κολονοσκόπιο καθοδηγείται κατά μήκος ολόκληρου του παχέος εντέρου μέχρι το τυφλό.

• Η κολονοσκόπηση είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος διάγνωσης του καρκίνου του παχέος εντέρου.

Τι πρέπει να κάνω προτού υποβληθώ σε διερεύνηση μέσω κολονοσκόπησης;

Πριν από την κολονοσκόπηση, θα χρειαστεί να εκκενωθεί πλήρως το έντερο σας έτσι ώστε ο ιατρός να μπορέσει να δει καθαρά το εσωτερικό τοίχωμα του εντέρου.

Θα λάβετε μια ειδική δίαιτα και ένα φάρμακο εντερικής προετοιμασίας (ισχυρό καθαρτικό) πριν από την κολονοσκόπηση. Πρέπει να πάρετε το ισχυρό καθαρτικό μία ημέρα πριν από την κολονοσκόπηση, προκειμένου να προκληθεί διάρροια. Αφού πάρετε το καθαρτικό, σας συνιστούμε να είστε κοντά σε τουαλέτα, να αποφύγετε τις μετακινήσεις και να μην πάτε στην εργασία σας.

Είναι πολύ σημαντικό να ακολουθήσετε πιστά τις οδηγίες, έτσι ώστε να εκκενωθεί πλήρως το έντερό σας. Σε αντίθετη περίπτωση, ο ιατρός σας ενδέχεται να μην μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά το τοίχωμα του εντέρου κατά την κολονοσκόπηση και, κατά συνέπεια, να χρειαστεί να επαναλάβετε την εξέταση. Επίσης, θα χρειαστεί να έχετε έναν συνοδό για την επιστροφή σας στο σπίτι μετά την κολονοσκόπηση, καθώς θα σας χορηγηθεί καταστολή (μέθη) και ενδέχεται να νιώθετε υπνηλία. 

Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της κολονοσκόπησης;

Θα σας χορηγηθεί καταστολή (μέθη) έτσι ώστε να είστε χαλαροί και να μην αισθανθείτε πόνο. Στη συνέχεια θα σας ζητηθεί να ξαπλώσετε στο πλάι. Ένας λεπτός εύκαμπτος σωλήνας που ονομάζεται κολονοσκόπιο εισάγεται μέσα στον πρωκτό και το ορθό και καθοδηγείται κατά μήκος του παχέος εντέρου.

Στο άκρο του κολονοσκόπιου υπάρχει μια μικρή κάμερα με φως, η οποία επιτρέπει στον ιατρό να βλέπει το εσωτερικό του εντέρου σε μια οθόνη.

Κατά τη διάρκεια της κολονοσκόπησης, διοχετεύεται μικρή ποσότητα αέρα στο έντερό σας, προκειμένου να διαταθούν τα τοιχώματα και ο ιατρός σας να είναι σε θέση να εξετάσει προσεκτικά το εσωτερικό του εντέρου.

Αυτό ενδέχεται να σας δημιουργήσει την αίσθηση διάτασης (τυμπανισμού) στη κοιλιά.

Εάν υπάρξουν ύποπτα για κακοήθεια ευρήματα, λαμβάνεται ένα μικρό δείγμα ιστού (βιοψία) με σκοπό να ελεγχθεί στο μικροσκόπιο. Οι πολύποδες μπορούν να αφαιρεθούν ανώδυνα με τη βοήθεια ενός συρμάτινου βρόγχου, ο οποίος διέρχεται από το σωλήνα του κολονοσκοπίου. Αυτοί στη συνέχεια ελέγχονται στο μικροσκόπιο, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν περιέχουν μη φυσιολογικά καρκινικά κύτταρα.

Ορισμένοι θεωρούν την κολονοσκόπηση επώδυνη και δυσάρεστη. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο χορηγείται καταστολή (μέθη) κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Η μέθη που χορηγείται ενδέχεται να σας προκαλέσει υπνηλία, ενώ δεν θα θυμάστε πολλά από την όλη διαδικασία. Η κολονοσκόπηση διαρκεί συνήθως 30 με 45 λεπτά.

Πότε θα πάρω τα αποτελέσματα και τι σημαίνουν;

Αμέσως μετά την κολονοσκόπηση, ο ιατρός σας θα σας ενημερώσει για τυχόν αφαίρεση δειγμάτων ιστού ή πολυπόδων. Εάν κατά τη διάρκεια της κολονοσκόπησης αφαιρεθούν δείγματα ιστού, θα λάβετε τα τελικά αποτελέσματα σε μια με τρεις εβδομάδες.

Υπάρχουν τρεις τύποι αποτελεσμάτων που ενδέχεται να λάβετε μετά την ολοκλήρωση της κολονοσκόπησης

• Το φυσιολογικό αποτέλεσμα : σημαίνει ότι δεν εντοπίστηκε κάποιος πολύποδας ή καρκίνος του εντέρου κατά την κολονοσκόπηση. Οι μισοί σχεδόν από όσους υποβάλλονται σε κολονοσκόπηση (περίπου 5 στους 10) παρουσιάζουν φυσιολογικά αποτελέσματα.

Ο ιατρός σας θα σας ενημερώσει μετά την κολονοσκόπηση εάν το αποτέλεσμα είναι φυσιολογικό. Επειδή υπάρχει μικρή πιθανότητα η κολονοσκόπηση να μην εντοπίσει τον καρκίνο, το φυσιολογικό αποτέλεσμα δεν εγγυάται ότι δεν έχετε ή δεν θα εμφανίσετε ποτέ καρκίνο. Θα σας υποδείξει να επαναλάβετε την εξέταση ανίχνευσης καρκίνου του εντέρου σε μερικά χρόνια.

• Κατά την κολονοσκόπηση εντοπίστηκε πολύποδας (ή πολύποδες) : Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ιατρός αφαιρεί τους πολύποδες (η διαδικασία αυτή ονομάζεται πολυποδεκτομή) και τους αποστέλλει για βιοψία. Περίπου τέσσερα στα 10 άτομα παρουσιάζουν πολύποδες. Η αφαίρεσή τους συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην πρόληψη της εμφάνισης καρκίνου.

Εάν αφαιρέθηκε κάποιος πολύποδας, ακόμα και εάν το αποτέλεσμα της βιοψίας είναι αρνητικό για κακοήθεια, ο ιατρός σας ανάλογα με τον αριθμό των πολυπόδων που αφαιρέθηκαν, την εικόνα τους κατά τη διάρκεια της κολονοσκόπησης και το αποτέλεσμα της βιοψίας θα σας ενημερώσει για το εάν ανήκετε σε ομάδα χαμηλού, μέτριου ή υψηλού κινδύνου και θα σας διευκρινίσει το πότε πρέπει να επαναλάβετε την διαδικασία (συνήθως ένα με τρία χρόνια).

• Κατά την κολονοσκόπηση εντοπίστηκε καρκίνος : Εάν εντοπίστηκε καρκίνος, θα παραπεμφθείτε για θεραπεία με χειρουργική εξαίρεση και

ανάλογα με το στάδιο, χημειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία.

Εάν ο καρκίνος του εντέρου εντοπιστεί σε αρχικό στάδιο, υπάρχει 90% πιθανότητα να θεραπευτεί επιτυχώς

Πόσο αξιόπιστη είναι η διερεύνηση μέσω της κολονοσκόπησης;

Η κολονοσκόπηση παρέχει ακρίβεια μεγαλύτερη από 90% όσον αφορά τον εντοπισμό του καρκίνου του εντέρου. Υπάρχει επομένως μια μικρή πιθανότητα ο ιατρός σας να μην μπορέσει να διαγνώσει τον καρκίνο (συμβαίνει σε περίπου πέντε στα 100 άτομα).

Η διαδικασία της κολονοσκόπησης ενέχει παρενέργειες ή επιπλοκές;

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η κολονοσκόπηση είναι μια απλή χωρίς επιπλοκές διαδικασία, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις ενδέχεται να υπάρξουν επιπλοκές. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται τα εξής:

• Αιμορραγία. Οι πολύποδες και τα δείγματα ιστού που αφαιρούνται κατά τη διάρκεια της

κολονοσκόπησης ενδέχεται να προκαλέσουν έντονη αιμορραγία. Υπολογίζεται ότι αυτό μπορεί να συμβεί σε μία στις 150 κολονοσκοπήσεις.

• Διάτρηση εντέρου. Το κολονοσκόπιο μπορεί να τρυπήσει το τοίχωμα του εντέρου. Οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο είναι μία στις 1.500. Εάν αυτό συμβεί, θα χρειαστεί άμεση χειρουργική επέμβαση.

• Αναπνευστικά ή καρδιακά προβλήματα. Ενδέχεται να εκδηλώσετε αλλεργική αντίδραση στο αναισθητικό που θα σας χορηγηθεί, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει προσωρινά αναπνευστικά ή καρδιακά προβλήματα.

Τι συμβαίνει μετά τη διαδικασία της κολονοσκόπησης;

Ο ιατρός που πραγματοποίησε την κολονοσκόπηση θα σας εξηγήσει την έκβαση της. Μετά την κολονοσκόπηση, θα ενημερωθείτε εάν αφαιρέθηκαν δείγματα ιστού. Θα λάβετε τα αποτελέσματα της βιοψίας μέσα σε μια με τρεις εβδομάδες από την πραγματοποίηση της εξέτασης. Εάν αφαιρέθηκαν δείγματα ιστού, ενδέχεται να παρατηρήσετε ίχνη αίματος από τον πρωκτό. Η ελαφριά αιμορραγία δεν είναι κάτι ασυνήθιστο και μπορεί να διαρκέσει μερικές ημέρες. Θα πρέπει να αναφέρετε τυχόν παρουσία παρατεταμένης ή έντονης αιμορραγίας καθώς και την εμφάνιση πόνου στη κοιλιά στους υπευθύνους της μονάδας κολονοσκόπησης ή στον ιατρό σας.

Καθώς χρειάζεται λίγη ώρα για να υποχωρήσει η επήρεια της καταστολής (μέθης), θα πρέπει να έχετε συνοδό για την επιστροφή σας στο σπίτι. Καλό είναι να βρίσκεται κάποιος μαζί σας όταν ο ιατρός σας εξηγεί τα αποτελέσματα της εξέτασης, καθώς θα είστε ακόμη υπό την επήρεια της μέθης.

Βεβαιωθείτε ότι δεν θα οδηγήσετε και δεν θα καταναλώσετε αλκοόλ για 24 ώρες τουλάχιστον. Χρειάζονται μερικές ώρες για να απομακρυνθεί το αναισθητικό από τον οργανισμό σας και ενδέχεται να επηρεάσει τα αντανακλαστικά και την κρίση σας. Θα πρέπει να σας φροντίσει κάποιος για τις επόμενες 12 ώρες. Επίσης, θα πρέπει να αποφύγετε τη λήψη σημαντικών αποφάσεων προτού παρέλθει ένα 24ωρο από την κολονοσκόπηση.

Εικονική κολονοσκόπηση (αξονική κολονογραφία (CTC)

Η εικονική κολονοσκόπηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί της κλασσικής για την ανάδειξη πολυπόδων στο παχύ έντερο. Η κλασσική κολονοσκόπηση θεωρείται ακόμα η μέθοδος εκλογής για την έγκαιρη διάγνωση νεοπλασματικών και μη παθήσεων του εντέρου και για τη διερεύνηση αναιμίας ή άλλων συμπτωμάτων από το κατώτερο πεπτικό. Είναι όμως μια εξέταση δύσκολη τεχνικά ενώ 1 στις δέκα παραμένει ατελής ακόμα και από έμπειρους γαστρεντερολόγους.

Όπως και στη κλασική κολονοσκόπηση απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της εξέτασης είναι ο πολύ καλός καθαρισμός του εντέρου, καθώς τα κόπρανα που μπορεί να παραμένουν στο εσωτερικό του εντέρου οδηγούν σε διαγνωστικά λάθη. Η προετοιμασία είναι ίδια με αυτήν που απαιτείται στην κλασσική κολονοσκόπηση με δίαιτα χαμηλού υπολείμματος τις προηγούμενες ημέρες και χρήση καθαρτικού. 

Α.αξονική τομογραφία, Β.εικονική κολοσκόπηση, C.κλασσική κολονοσκόπηση

Πριν τη διενέργεια της αξονικής τομογραφίας, όπως και στη κλασική κολονοσκόπηση, τοποθετείται στο έντερο ένας εύκαμπτος καθετήρας για τη χορήγηση αέρα που χρησιμεύει για τη διάταση του εντέρου. Στη συνέχεια, λαμβάνονται οι εικόνες με τον αξονικό τομογράφο πριν και μετά την

ενδοφλέβια χορήγηση σκιαγραφικού, καθώς η χρήση του μας βοηθά να αναδείξουμε τις επίπεδες βλάβες, τους μικρούς πολύποδες και τη διήθηση του εντερικού τοιχώματος.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι η εικονική κολονοσκόπηση δεν μας προσφέρει τη δυνατότητα βιοψίας τυχόν ευρημάτων. Σε αυτή τη περίπτωση ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε κλασσική κολονοσκόπηση με σκοπό τη λήψη ιστού για τη διενέργεια βιοψίας.